U davna vremena devojke SVEĆOM tražile mladoženju

Prvi magični rituali u kojima se koristi svetlost sveće beleže se kod Egipćana, otprilike u 3. veku pre Hrista, kad su se one koristile da potaknu kreativne snove.

Tada se to nazivalo “sanjanjem istine” – čovek se povlačio u mračnu pećinu koja je imala jedini izlaz prema jugu i tu bi u potpunom mraku gledao u plamen sveće. Zatim bi čekao da se u njemu ne prepozna božanstvo. Tada bi spavao i verovalo se da će mu Bog ili Božica u snu dati odgovore na pitanje ili problem za koji je tražio rešenja.

Danas bi se taj ritual mogao poistovetiti s ritualom paljenja sveće u prostoru u kome čovjek želi da meditira. Iako je prvenstveni cilj stvaranje posebne atmosfere, a kod nekih i čarolije, mnogi će i danas reći da je plamen sveće ono što nam omogućava da se povežemo s nekim višim, unutrašnjim znanjem i mudrošću.

Svećom su tražile mladoženju
Devojke su svojedobno provlačile isprepletene pribadače kroz vrh zapaljene sveće, uz brojalicu kojom su prizivale da mladić kojega su odabrale nema mira dok se njegovo srce ne spoji s njihovim.

Tada bi čekale da sveća gori do mesta u koje su pribadače ubodene i ako bi ostale isprepletene, smatralo se da će njihov ljubavnik doći. Alternativa tom tumačenju bilo je ono da dve pribadače označavaju dva mladića te da devojka treba da izabere onoga čija je pribadača ostala na mestu.

Kad sveća dogori do mesta na kojemu su pričvršćene, njegova je ljubav – postojanija. Rituali s pribadačama koristili su se i kad su ljudi htjeli da se oslobode nekih negativnih navika, razočaranja ili tuge. Pribadača se provlačila oko 2,5 centimetra u sveću, uz brojalicu u kojoj ju se pozivalo da spali negativne navike ili tugu koja nas muči.

Tada je trebalo ostaviti sveću da dogori do mesta gdje je pribadača i pustiti da ona padne na tanjirić na kojemu se sveća nalazi, nakon čega je na plamenu trebalo spaliti mali komadić crne vune. “Gori, tugo i nevoljo”, reči su kojima možete “ispratiti” tugu, na primer. Tada pribadačom treba zahvatiti mali komadić voska koji je pao na tanjirić i brzo ga spaliti da nestane.

Na kraju, na komadu čistog papira ispišu svoje sledeće korake u životu, oslobođeni od ružne navike ili tuge. U međuvremenu, puste sveću da dogori do kraja.

Pratite Krstaricu na www.krstarica.com