Nedavna istraživanja su bacila svetlost na večitu nedoumicu
Društvo u kome živimo zastupa ideju monogamije, odnosno jednog partnera.
Stoga se prevara partnera u većini društava apsolutno osuđuje.
Međutim, u brojnim kulturama je dozvoljen čak i brak sa više partnera. S tim u vezi, može se postaviti pitanje i da li je očekivanje da neko bude monogaman potkrepljeno biologijom ili je samo društveni konstrukt.
U svim, dakle, evropskim kulturama, odnos sa više od jednim partnerom, smatra se prevarom.
Susretali ste se sigurno sa oba slučaja: sa varajućim ženama i varajućim muškarcima. Možda ne u istom broju, ali sigurno ste sretali i jedne i druge.
Jasno je da su oba pola sklona prevari, tu nema dileme. Međutim, da li su muškarci i žene potpuno jednaki u tome? Da li imaju iste želje i istu moć da se odupru nagonu?
Jedna studija iz 2013. objavljena u biltenu “Personality and Social Psychology Bulletin” baca malo svetla na misteriju varanja.
Naučnici su utvrdili da, iako muškarci imaju istu sposobnost da se odupru iskušenju kao i žene, žene su češće te koje ostajku verne.
Psiholozi su tvrdili da muškarci imaju intenzivnije seksualne želje od žena.
Istraživačisu primetili da su muškarci više podlegli seksualnim iskušenjima nego žene i da se ova polna razlika pojavila zato što su muškarci iskusili jače impulse, a ne zato što su imali manju sposobnost samokontrole.
U jednom od eksperimenata studije, i muškarci i žene su zamoljeni da izvrše zadatak koji se svodio na to da prihvate ili odbiju nekog partnera, odnosno, da kažu da li bi spavali sa tom osobom. U drugom eksperimentu, učesnici su morali da opišu ono što su osetili kada su došli u iskušenje da probaju “zabranjeno voće”, to jest, u kojoj meri su osetili iskušenje i da li su mogli sebe da zamisle sa drugom osobom.
Rezultati oba eksperimenta su uputila naučnike ka istom rešenju. Muški učesnici su češće popuštali svojim seksualnim iskušenjima.
Naučnici ovo objašnjavaju teorijom evolucije. Kraći odnosi sa više partnerki, mogli su da dovedu do većeg reproduktivnog uspeha, odnosno do proširenja vrste.
Živimo u uverenju da smo evoluirali od vremena pećinskih ljudi, ali ovo istraživanje pokazuje da se u pojedinim segmentima nismo mnogo pomakli.
Nez obzira što za to postoji biološko “opravdanje”, jasno je da ljudi više nisu životinje. Stoga je važno zapamtiti da je varanje apsolutni izbor. Seksualni odnosi danas nisu usmereni samo na reprodukciju.
Pitanje varanja nosi sa sobom i moralnu težinu, a ne samo biološku.
Pratite Krstaricu na www.krstarica.com