Međunarodni tim naučnika nedavno je objavio istraživanje u kojem je navedeno da su ljudi koristili pčelinji med i vosak još u kameno doba, pre više od 9.000 godina.
Vosak se sastoji od masti i ima jedinstven hemijski sastav. On je prilično otporan na spoljašnje uticaje. U odsustvu grejanja, hemijski sastav voska ostaje nepromenjen, a njegova starost može da se odredi savremenom naučnom metodom.
Istraživači su analizirali 6.400 glinenih posuda sa 150 arheoloških nalazišta u Evropi, Severnoj Africi i Maloj Aziji. Najstarije mesto gde je otkriven vosak je neolitsko naselje u Anadoliji, na teritoriji današnje Turske, staro više od 9.000 godina. Tu su pronađene najstarije glinene posude u Evroaziji.
Tragovi voska na posudama otkriveni su i u naseljima iz vremena kasnog neolita na Balkanskom poluostrvu, u centralnoj Evropi, Francuskoj, Sloveniji i Poljskoj, a najsevernije mesto gde je pronađen vosak bila je Danska.
Naučnici su analizirali oko 1.200 posuda koje su pronađene na nalazištima u Irskoj, Škotskoj i Skandinaviji i ni u jednoj od njih nisu otkrili tragove voska. Verovatno, severno od 57 paralele pčele nisu mogle da prežive u prirodnim uslovima. Takođe, naučnici su prvi put pokazali da su stanovnici Severne Afrike koristili proizvode pčela još u petom milenijumu pre nove ere.
Ljudi su koristili proizvode pčela još u davna vremena. Slike pčela otkrivene su na egipatskim reljefima još iz vremena Drevnog kraljevstva (2.400 godina pre nove ere) i na nekoliko crteža iz kamenog doba. Drevni ljudi su koristili med kao zaslađivač.
Pčelinji vosak je korišćen za različite tehnološke, medicinske i kozmetičke potrebe. Poznato je da su stari Grci koristili pčelinji vosak kao gorivo za lampe i oblagali njime posude kako ne bi propuštale vodu. Međutim, sve do sada, ostalo je nepoznato kada su drevni ljudi počeli redovno da koriste pčelinji med i vosak za svakodnevne potrebe.
(Snežana Čikarić, Politika)
Pratite Krstaricu na www.krstarica.com