Izložba fotografija „Devedesete“ Srđana Veljovića otvorena je u galeriji „Artget“ Kulturnog centra Beograda.
To je prva izložba u selekciji umetničkih direktora galerije „Artget“ u 2017. godini, istoričara umetnosti Slađane Petrović Varagić i Miroslava Karića.
Na njoj su predstavljeni radovi fotografa koji je za deceniju i po prisustva na domaćoj umetničkoj sceni izgradio specifičnu autorsku poziciju intenzivnim praćenjem i dokumentovanjem različitih vidova kulturnog, društveno-aktivističkog, urbanog života prvenstveno Beograda, ali i Srbije i regiona.
Na otvaranju izložbe je rečeno da je Veljović uspeo da nas podseti na taj period i unese smirenost u nemirne devedesete godine, kao i da je tom izložbom „banalnost dobila auru umetničkog čina“.
Veljović je rekao da je devedesetih imao dvadesetak godina i da je njegova generacija bila mobilisana i poslata u Vukovar.
„Na izložbi su predstavljene dve vojničke priče – JNA i SRJ odnosno period od 1987. do 1999. godine. Između su situacije u kojima ljudi pokušavaju da naprave sebi normalan život. Pošto devedesetih život nije mogao da se napravi u realnom svetu zato na fotografijama ima puno “podignutih ruku gore“ kada se ljudi vesele uz tehno, turbo-folk i slično koje mogu da navedu pogrešno da se devedesete nazovu “veselim“, ali to nije veselje već simptom jako velike tuge“, rekao je Veljović.
Posmatrajući ih iz perspektive 2017. godine, čini mi se da te fotografije spram tadašnje stvarnosti imaju manje dokumentaran, svedočeći odnos, konstatovao je on.
„Njima se više dokumentuje želja i napor za uspostavljanjem prostora normalnosti i slobode. To se moglo postići samo malim aktima subverzije, simboličkim činovima koji imaju sporedan, poprečan položaj spram prećutanog, nikad ispričanog narativa devedsetih“, dodao je Veljović.
Foto-projekat „Devedesete“ nastajao je u periodu vladavine Slobodana Miloševića, od 1987. godine (od Osme sednice CK SKS, koja se može smatrati uvodom u kasniji raspad Jugoslavije), pa sve do 2000. godine i potonje političke promene i tranzicije, ističu Varagić i Karić.
„U svojevrsnoj hronici događaja, pojava i situacija, Veljović nastoji da zabeleži opštu sliku društva suočenog sa dramatičnim promenama, od svakodnevice svog neposrednog životnog i porodičnog okruženja do određenih kolektivnih prostora, zona ili malih pojedinačnih gestova nepristajanja, borbe i otpora politikama koje su nas sve zajedno uvele u okolnosti permanentnih kriza, nestabilnosti i neizvesnosti“, dodaju umetnički direktori galerije „Artget“.
Okosnicu izložbe čine fotografije vezane za kontekst vojske, razvrstane u dve grupe: prva iz perioda od 1987/1988. godine – period JNA i potonja iz 1999. godine – rat protiv NATO.
Prostor između ova dva momenta zauzimaju predstave situacija ispoljavanja društvenosti, subjektivnosti – slučaj kluba „Industrija“, iliti tehno-potkultura u Srbiji, splav „Lukas“ – turbofolk, ulična akcija Saše Markovića Mikroba „Žudnja za životom“, Vilhelm Rajh, nedeljna spontana okupljanja – narodna veselja na Kalemegdanu.
Veljovićev fotografski rad sagledan u celini ima formu specifičnog vizuelnog istraživanja, upotpunjenog autorovim promišljanjem i samog medija fotografije odnosno značaja, moći, potencijala koji fotografija ima kao dokument i kao umetnički izraz u interpretacijama i razumevanjima društvenih realnosti.
Na izložbi Srđana Veljovića „Vukovar – ubijanje jednog grada“ krajem prošle godine u Novom Sadu je došlo do incidenta, kada su nepoznati počinioci razbili su u centru grada šest izloga u kojima su se nalazile umetničke fotografije.
Na razbijenim izlozima u glavnoj pešačkoj zoni bilo je ispisano „A ubijanje Srba? Stoko!“.
Izložbu „Vukovar – ubijanje jednog grada“ organizovali su povodom 25. godišnjice ratnog razaranja Vukovara „Art klinika“ iz Novog Sada i Žene u crnom iz Beograda.
(Tanjug)
Pratite Krstaricu na www.krstarica.com