Knjige jednog od najvećih pisaca današnjice Umberta Eka, romani i teoretske jezičke studije, objavljivani su kod nas povremeno, u izdanjima koja nisu bila odgovarajućeg kvaliteta, dok su tumačenja i prava utvrđivanja kulturološkog književnog značaja ovog značajnog pisca u našoj zemlji izostala. Zbog toga dragocen poduhvat predstavljaju prevodi Ekovih pet romana: "Ime Ruže" (Milana Piletića), "Ostrvo dana pređašnjeg" (Elizabet Vasiljević), "Fukoovo klatno", "Baudolino" i "Tajanstveni plamen kraljice Loane" (Aleksandar Levi i Mirela Radosavljević).
Izdavači su zapravo želeli da odgovore na pitanje kako je moguće da pisac tako velikog i složenog literarnog kapaciteta objavi knjige koje za kratko vreme postaju planetarni bestseleri. Možda je najbolji primer koji daje odgovor na ovo pitanje Ekov najpoznatiji roman "Ime ruže", u kojem složene filozofske teme, teme iz istorije književnosti, kao i crkvene ideologije, postaju veoma vešto spojene sa klasičnim detektivskim zapletom. Obrazac koji je u komercijalnom smislu iskoristio i Den Braun pišući "Da Vinčijev kod" samo sa daleko manje veštine i suptilnosti u odnosu na Umberta Eka.
Pratite Krstaricu na www.krstarica.com