Na današnji dan, 6. decembra 1833. godine, rođen je srpski pisac Jovan Jovanović Zmaj, član Srpske kraljevske akademije, liričar bogate invencije, prema oceni književne kritike – „pesnički izraz duhovnog i duševnog života srpskog naroda“ u drugoj polovini 19. veka.
Osnovnu školu učio je u rodnom Novom Sadu, gimnaziju u Halašu i Požunu (Bratislava), a maturirao je u Slovačkoj Trnavi. Pre medicine, koju je završio u Pešti, studirao je prava u Pešti, Pragu i Beču. Radio je kao lekar u Novom Sadu, Pančevu, Sremskim Karlovcima, Futogu, Beogradu, Zagrebu i Beču, a u Beogradu je od 1890. do 1898. bio dramaturg Narodnog pozorišta.
Kao pesnik se razvijao pod uticajem srpske narodne poezije i lirike Branka Radičevića. Ispevao je zbirke ljubavnih pesama „Đulići“ i „Đulići uveoci“ – potresne, elegične ispovesti posle smrti supruge i četvoro dece.
Napisao je veliki broj rodoljubivih i izuzetno vrednih političko-satiričnih pesama, a kao dečji pesnik dosegao je vrlo visok nivo u srpskoj književnosti. Osnovao je i uređivao književni list „Javor“, satirične listove „Zmaj“, „Žiža“, „Starmali“ i dečji list „Neven“. Prevodio je s ruskog, nemačkog, mađarskog i engleskog.
Ostala dela: knjiga pesama „Pevanija“, pesnička legenda „Vidosava Branković“, šaljivi komad „Šaran“.
Pratite Krstaricu na www.krstarica.com