Na današnji dan, 28. marta 1483. godine, rođen je Rafaelo Santi, italijanski slikar, najpotpuniji predstavnik renesansnih ideja u slikarstvu.
Glavne odlike njegovih dela jesu klasična vedrina i uzvišenost misli i osećanja.
Slikao je portrete, religiozne i mitološke kompozicije, a kao arhitekt je, nakon Bramanteove smrti, rukovodio zidanjem crkve sv. Petra u Rimu.
Dela: „Vitezov san“, „Venčanje Bogorodice“, „Bogorodica velikog vojvode“, „Bogorodica dela Kaza Tempi“, „Lepa vrtarica“, „Bogorodica da Filinjo“, „Bogorodica s ribom“, „Bogorodica sa Hristom, između pape Siksta II i svete Varvare ili Sikstinska Madona“ (u muzeju u Drezdenu), „Bogorodica u polju“, „Portret Baltazara Kastiljonea“, „Portret pape Julija II“, „Polaganje u grob“…
Bio je omiljeni slikar najpre pape Julija II, pa Lava X, a osnovao je i svoju slikarsku školu i imao darovite učenike kojima je poveravao izradu slika po porudžbinama.
Veliki zadatak poveren Rafaelu bila je dekoracija Stanci u Vatikanu, kao i Lođa – duge pokrivene galerije nad dvorištem sv. Damazija.
Stance oslikavaju prostrane istorijske, religiozne i alegorijske kompozicije: „Prepirka o svetom pričešću ili Trijumf Crkve“, „Atinska škola ili Filozofski disput“, „Parnas“, „Pape Lav I zaustavlja Atilu“, „Izgnanje Heliodora iz hrama“, „Požar Borga“…
Lođe su ukrašene nizom fresaka koje predstavljaju prizore iz crkvene istorije i čine tzv. Rafaelovu bibliju.
Započeo je, ali nije dovršio, jedno od svojih najveličanstvenijih dela – „Preobraženje“ – koje je nakon njegove smrti (umro je već u 37-oj godini) dovršio jedan od njegovih najdarovitijih učenika – Đulio Romano.
https://www.youtube.com/watch?v=cxm9dqUHJ8c
Pratite Krstaricu na www.krstarica.com