„Sirano de Beržerak“ Edmona Rostana jedna je od najlepših ljubavnih drama u svetskoj literaturi. Belgijski pisac Žo Ruts uradio je novu adaptaciju „Sirana“. On je iz Rostanovog teksta isturio u prvi plan ljubavnu priču, a sve druge, naročito one viteške, utopio u isti narativni tok. Tim postupkom nije, međutim, osiromašio Rostanov tekst, već je dao više prostora ljubavnom odnosu između Roksane, Kristijana i Sirana koji publiku i najviše interesuje.
Proslavljajući dvadeset godina postojanja, večernja scena Duško Radović odabrana je za izvođenje ovog teksta u režiji Ane Đorđević. U ulozi tužnog Sirana pojavljuje se Nikola Vujović, u ulozi Roksane Aleksandra Širkić, dok lik Kristijana tumači Nenad Radović. Pored njih, u predstavi još igraju Jovo Maksić i Nemanja Aćimović, široj publici poznatiji kao bubnjar benda „Jarboli“. Svedene i jednostavne kostime, umesto kitnjastih kostima Rostanove epohe, uradila je Dragica Pavlović, dok se za muziku pobrinula Nevena Glušica. Svedenost u izražajnim sredstvima omogućila je ekipi predstave da istražuje mogućnost zvuka i govora, a da se gotovo u potpunosti odrekne deskriptivnosti. Pored ljubavne priče glavnih aktera, rediteljka je akcenat prenela i na plan grupe mladih ljudi koja čitavu priču interpretira na sebi svojstven način.
„Sirano“ je priča o jednom gotovo savršenom čoveku koji sebi nije dozvolio da bude voljen, čime je zauvek uništio život osobe koju najviše voli. Predstava je doprinos neiscrpnoj temi koja iznova tišti nove generacije, a to je problem emocionalnog sazrevanja, odrastanja, uzrastanja do pune mere samoostvarenosti u sredini uvek bespoštednoj, gruboj i neosetljivoj na nijanse. „Sirano“ je ovaploćenje stvaralačkog bića ogromnog emotivnog potencijala koje se suprotstavlja svetu poremećenih vrednosti.
Pratite Krstaricu na www.krstarica.com