Ove godine obeležava se dva veka Velike škole, a iduće Muzej Vuka i Dositeja proslavlja šest decenija od osnivanja. Muzej Vuka i Dositeja čuva uspomenu na Veliku školu, koja je u toj zgradi bila smeštena od 1809. do 1813. godine. U njoj je Vuk Karadžić po četvrti put pokušao da bude đak. Čuvar je uspomene i na Minu Karadžić, Dositeja Obradovića, vožda Karađorđa Petrovića, Simu Milutinovića Sarajliju, Ivana Jugovića i još mnogo srpskih velikana koji su kroz nju prolazili. Naša burna istorija sačuvala je tek nekoliko takvih spomenara. No, živopisni spomenik zablistaće svojim punim sjajem – na poštanskoj marki, štampanoj povodom jubileja.
Muzej je, moglo bi se reći, rekonstruisan – po potrebi. Prvi put, 1948, pa 1962. pa 1987. godine, kada su obeležena dva veka Vuka. Poslednji put je rekonstruisan 1992. godine, i to delimično, pošto su rađeni samo temelji. Već tri godine ovaj spomenik kulture je pod patronatom Narodnog muzeja u Beogradu, a stalna postavka muzeja nije menjana od njegovog osnivanja. Najveći deo zbirke je izložen. S obzirom na to da je u pitanju memorijalni muzej, ne može da bude mnogo čega novog, u smislu eksponata. Pored ličlnih predmeta i onih koji su pripadali porodici, Vukovu ostavštinu čini jedan broj umetničkih dela, naročito likovnih. Uz Vukove portrete, od malobrojnih, do danas sačuvanih, izdvaja se portret Raka, Hajduk Veljkovog sina, rad Petra Palikruškića. Najveću pažnju publike privlače prepoznatljiva štula, gusle i fes. Izloženi su i predmeti koji su pripadali Vukovoj ćerki Mini.
Stalna postavka posvećena Dositeju Obradoviću, uz legende u kojima je hronološki opisan njegov život i rad, sadrži prva izdanja njegovih dela, portrete i skulpture, pisma i dokumente… I mada se čini da nije reč o često posećenom muzeju, Muzej Vuka i Dositeja ipak nije zaboravljen. Mesečno ga obiđe oko dve hiljade posetilaca, čime se on zapravo svrstava u najposećenije muzeje u Beogradu.
Pratite Krstaricu na www.krstarica.com