Već drugu godinu za redom crnogorske vlasti ne odaju počast poginulima u NATO agresiji 1999, a ove godine vojni vrh je čak zabranio polaganje venaca žrtvama u Danilovgradu i Podgorici, čime je, kako ocjenjuje analitičar Boško Vukićević, pogazio kodeks časti.
Prva NATO bomba u okviru kampanje Alijanse bačena je upravo na Crnu Goru 24. marta, tačno u 20 časova i 6 minuta po lokalnom vremenu. Međutim, na 19. godišnjicu događaja koji mnogi ocjenjuju kao presedan i suštinsku prekretnicu u svjetskoj politici, zvanična Podgorica kao da pokušava da nametne atmosferu zabrane i potpune negacije ove teme.
Tako se u brojnim režimskim medijima i onima koji su pod snažnim uticajem NATO-a u Crnoj Gori, ne može pronaći gotovo ni slovo o bombardovanju Crne Gore i SR Jugoslavije. Istovremeno, u javnom diskursu već godinama je gotovo zabranjena sama riječ „agresija“, a umesto toga se koristi termin „intervencija“, što je u skladu sa tezom Alijanse da je bombardovanje bilo motivisano humanitarnim razlozima.
Da je u Crnoj Gori već godinama opasno odavati počast žrtvama NATO agresije snažno potvrđuje i primjer Gimnazije „Petar Prvi Petrović Njegoš“ u Danilovgradu, pa se režimski mediji već pitaju da li će učenici ove škole koji su juče organizovali performans pod nazivom „Generacija 1999 — u inat!“ biti kažnjeni zbog obilježavanja agresije na SR Jugoslaviju.
Podsjetimo, takođe, da je prije samo dvije godine tadašnja direktorica danilovgradske Gimnazije Slavica Pavićević bila momentalno poslata u penziju odlukom Vlade i Ministarstva prosvjete Crne Gore jer je odbila da kazni đake zbog obilježavanja godišnjice bombardovanja.
O stepenu represije vjerovatno ipak najbolje govori detalj da je ove godine Operativni dežurni tim Generalštaba Vojske Crne Gore zabranio Udruženju boraca da položi vijence na spomenike u vojnim kasarnama u Podgorici i Danilovgradu pod izgovorom da „u kasarnama Vojske Crne Gore nije dozvoljeno održavanje događaja koji mogu imati bilo kakve dnevno političke konotacije“.
Komentarišući zabranu vojnog vrha Crne Gore da se polože vijenci palim žrtvama u Danilovgradu i Podgorici, u okviru obilježavanja godišnjice NATO agresije na Crnu Goru, analitičar Boško Vukićević za Sputnjik kaže da to „nije nešto neočekivano, jer se događa već drugu godinu zaredom“.
„Opštepoznato je da je montenegrinska kleptokratija izmijenila suštinu i istorijsku misiju slavne crnogorske vojske, koja je nekada služila narodu, oslobađala zemlju i bila simbol hrabrosti i slobode i u međunarodnim okvirima. Nakon dugogodišnjih režimskih politika, ona je danas tek puki instrument u rukama zapadnih centara moći koji služi isključivo njihovim interesima, između ostalih i u širenju antiruske histerije“, kaže Vukićević.
Međutim, kako dodaje naš sagovornik, slučaj zabrane odavanja počasti palim vojnicima i polaganja vijenaca ne odnosi se samo na izmijenjenu bit nekada slavne crnogorske vojske, već on dotiče i univerzalno pitanje vojnog kodeksa časti.
„Tim principom koji važi za sve vojske svijeta uređuju se opšta moralna načela vojne profesije i on uključuje fundamentalne vrijednosti kao što su čovječnost, hrabrost, odanost, požrtvovanost, dostojanstvo, solidarnost. Zabranom polaganja vijenaca vojni vrh Crne Gore pogazio je kodeks časti, tj. negirao odavanje počasti, solidarnost, dostojanstvo nekadašnjim saborcima, kolegama, braći po oružju. Time je ministar odbrane Bošković, ili neko drugi čija je on marioneta, svjesno ili nesvjesno oduzeo status vojske entitetu za koji je zadužen. Dakle, to više nije vojska, već nešto drugo“, smatra Vukićević.
Sa druge strane, gimnazijalci danilovgradske Gimnazije „Petar Prvi Petrović Njegoš“, prema Vukićevićevom viđenju, „osvjetlali su obraz istinske i slobodarske Crne Gore“, time što su još jednom organizovali performans u znak sjećanja na žrtve NATO bombardovanja.
„Time je naša mladost ne samo dala lekciju starijima, čija su neshvatljiva pasivnost i ćutanje jedan od uzroka za tmurnu realnost u kojoj se naša zemlja danas nalazi, već je i ispoštovala volju i tekovine možda najvećeg među nama, čije ime nosi njihova škola. Oni su nada da će se u nekoj skoroj budućnosti Crna Gora vratiti sebi, kao i da će opet imati slobodarsku i narodnu vojsku“, kaže Vukićević.
On se osvrnuo i na licitiranja javnosti o mogućim kaznama za danilovgradske gimnazijalce, uz poruku da bi sa njima u tom slučaju trebalo da se solidarišu gimnazijalci i studenti i iz ostalih gradova u Crnoj Gori.
„Ministarstvo prosvjete je godinama ne samo tolerisalo, već i podstrekivalo promociju NATO-a u školama širom Crne Gore, uvodilo jednu agresivnu vojnu organizaciju u svijet dječije nevinosti, dok danas želi da kazni univerzalno priznatu slobodu izražavanja danilovgradskih učenika. Na taj način režim bi samo dodatno razotkrio svoje totalitarno lice. U slučaju kažnjavanja danilovgradskih učenika, u znak solidarnosti gimnazijalci iz škola svih gradova u Crnoj Gori, kao i studenti, trebalo bi da ponove isti njihov performans. Takva vrsta građanske neposlušnosti ubrzala bi vreme demokratizacije naših prostora“, zaključuje Vukićević.
Pratite Krstaricu na www.krstarica.com