Talibani, odnosno „studenti“ na paštunskom jeziku, pojavili su se početkom 1990. godine u severnom Pakistanu nakon povlačenja sovjetskih trupa iz Avganistana.
Prvi put su se istakli u graničnoj oblasti severnog Pakistana i jugoistočnog Avganistana 1994. godine.
Obećali su da će se boriti protiv korupcije i unaprediti bezbednost a, u to vreme, mnogi Avganistanci su bili umorni od bahatosti i međusobnih sukoba mudžahedina tokom građanskog rata, javlja Bi-Bi-Si.
Smatra se da su se talibani prvi put pojavili u verskim školama, koje je uglavnom finansirala Saudijska Arabija, propovedajući tvrdu struju islama.
Oni su sproveli sopstvenu strogu verziju šerijata prava i uveli brutalna kažnjavanja.
Muškarci su terani da puštaju brade, a žene su morale da nose burku koja im pokriva čitavo telo.
Talibani su zabranili televiziju, muziku i bioskope, a nisu odobravali ni obrazovanje devojaka.
Iz jugozapadnog Avganistana talibani su brzo proširili svoj uticaj.
U septembru 1995. zauzeli su pokrajinu Herat, koja se graniči sa Iranom, a tačno godinu dana kasnije zauzeli su avganistansku prestonicu Kabul, svrgnuvši režim predsednika Burhanudina Rabanija, jednog od utemeljivača avganistanskih mudžahedina, koji su se opirali sovjetskoj okupaciji.
Do 1998. talibani su imali kontrolu nad gotovo 90 odsto Avganistana.
Optuživali su ih za različita kršenja ljudskih prava i kulturološka nedela.
Jedan od ozloglašenih primera dogodio se 2001. godine, kad su talibani počeli uništavanje poznatih skulptura Bude u Bamijanu u centralnom delu Avganistana.
Pakistan je više puta poricao da podržava talibane, ali, kako navodi BBC, nema sumnje da su se mnogi Avganistanci koji su se u početku pridružili pokretu školovali u verskim školama u Pakistanu.
U jednom trenutku oni su postali pretnja koja bi mogla da destabilizuje Pakistan iz područja koja su kontrolisali na severozapadu zemlje.
Jedan od najpoznatijih napada pakistanskih talibana dogodio se u oktobru 2012. godine, kada su pokušali da ubiju pakistansku učenicu Malalu Jusufzai na putu ka kući u gradu Mingori. Jusufzai, koja se oporavila od teškog ranjavanja, postala je aktivistkinja za prava žena, a 2014. je dobila Nobelovu nagradu za mir.
Velika vojna ofanziva dve godine kasnije, nakon masakra u školi u Peševaru kada je ubijeno više od 140 osoba, uglavnom dece, smanjila je uticaj talibana u Pakistanu, dodaje BBC.
Talibani su štitili vođu terorističke mreže Al Kaide Osamu bin Ladena i odbili da ga izruče, pa su mesec dana posle napada izvedenih 11. septembra, SAD pokrenule vazdušne napade na Avganistan.
Do prve nedelje decembra srušen je talibanski režim.
Mnogi visoki talibanski čelnici navodno su se sklonili u pakistanski grad Kuetu, odakle su vodili operacije.
Uprkos sve većem broju stranih vojnika, talibani su se postepeno vratili, a zatim proširili svoj uticaj u Avganistanu, čineći ogromne delove te države nebezbednim, dok se nasilje u zemlji vratilo se na nivoe koji nisu viđeni od 2001.
Bilo je mnogo napada talibana na Kabul, a u septembru 2012. izvršili su akciju na NATO kamp Bastion.
Nada u postizanje mira pregovorima pojavila se 2013. godine, kada su talibani objavili planove za otvaranje kancelarije u Kataru.
Međutim, nepoverenje sa svih strana ostalo je veliko i nasilje se nastavilo.
U avgustu 2015. talibani su priznali da su više od dve godine prikrivali smrt svog vođe Mule Omara, koji je navodno umro zbog zdravstvenih problema u bolnici u Pakistanu.
U septembru je grupa rekla da su unutrašnje borbe okončane i okupila se oko novog vođe Mule Mansoura, koji je bio zamenik Mule Omera.
U to vreme preuzeli su kontrolu nad glavnim gradom jedne pokrajine, prvi put nakon poraza 2001. godine, preuzimajući kontrolu nad strateški važnim gradom Kunduzom.
Mula Mansour ubijen je u napadu američke bespilotne letelice u maju 2016. a nasledio ga je njegov zamenik Maulvi Hibatulah Akundzada, koji je i dalje na čelu talibana.
Posle američko-talibanskog mirovnog sporazuma iz februara 2020. godine činilo se da su talibani promenili taktiku i sa složenih napada u gradovima i na vojna utvrđenja prešli na talas ciljanih ubistava.
Čini se da su mete – novinari, sudije, mirovne aktivistkinje, žene na pozicijama – sugerisale su da talibani nisu promenili svoju ekstremističku ideologiju, nego samo svoju strategiju.
Smatra se da su sada brojčano jači nego u bilo kom trenutku otkad su svrgnuti 2001. godine, navodi BBC.
Prema nedavnim procenama NATO, talibani imaju do 85.000 boraca.
Grupa možda zarađuje čak 1,5 milijardu dolara godišnje, što je ogroman porast u poslednjoj deceniji. Nešto od toga dolazi preko droge – Avganistan je najveći proizvođač opijuma na svetu, a većina opijumskog maka – koji se koristi za heroin – uzgaja se u oblastima pod kontrolom Talibana, navodi BBC.
Talibani zarađuju novac i oporezujući ljude koji putuju preko njihove teritorije i preko poslova kao što su telekomunikacije, električna energija i minerali.
Strane zemlje, uključujući Pakistan i Iran, negiraju da ih finansiraju, ali se, kako dodaje britanski javni servis, smatra se da to rade privatna lica iz regiona.
(Tanjug)
Pratite Krstaricu na www.krstarica.com