Pogled sa Ajfelovog tornja

Žanr: drama
Trajanje: 92 min.
Premisa: Postoje zakoni jači od propisanih. Veliki su to znali još dok su bili deca…

SINOPSIS

Sinopsis, u tri rečenice:
Marijana je lepa i bogata devojka. Bavi se prostitucijom na visokom novou, s elitnom klijentelom. Igrom okolnosti, susreće Vanju, mladog vajara, i među njima se javlja privlačnost.

Sinopsis, ukratko:
Marijana je lepa i bogata dvadesetpetogodišnja devojka. Kada je imala 16 godina, kratka ljubavna afera sa šefom njenog oca pretvorila se u traumu.

Marijanin otac, ginekolog, tada nije uradio ništa da zaštiti svoju kćer – a za to ćutanje i „diskreciju“ dobio je od svog šefa priliku za brzo napredovanje i učestvovanje u skupim ilegalnim abortusima. Pored toga, dobio je i Marijaninu mržnju za sva vremena.

Danas, deset godina kasnije, na osnovu svega toga – Marijanina porodica je bogata, uspešna i omiljena u tzv. elitnom društvu, a njen otac je čuveni ginekolog koji sarađuje s mnogim privatnim klinikama i ima specijalnu klijentelu.

Na drugoj strani, Marijana je izrasla u lepu i veoma privlačnu devojku, studira medicinu – i svom ocu se sveti na svoj neobičan način: prostituišući se isključivo s njegovim kolegama, ne bi li to ugrozilo očevu reputaciju (smatrajući da je to jedini mogući način za osvetu). Ona je svesna da to nije pravi način za osvetu – jer se ni sama ne oseća najbolje u svemu tome, ali u nedostatku druge mogućnosti ipak ne posustaje.

Marijana upoznaje mladića Vanju, skulptora iz predgrađa, u koga će se zaljubiti i koji će joj otvoriti prostore ljubavi i poverenja, postajući specifičan razlog da ona prestane sa svojim načinom osvete.

Ipak, ta dva sveta – svet prostitucije i osvete na jednoj strani i svet Vanje i ljubavi na drugoj – neće moći da žive zajedno. Dolazi do sukoba s mogućnostima za nastanak još težih posledica.

Svojim likovima i fabulom ovaj film govori o jednom teškom vremenu u kome je sve na prodaju; istovremeno govori o ljubavi, koja je jedini put za izbavljenje iz balkanskog ludila.

O FILMU

Neposredne pripreme za snimanje ovog projekta trajale su oko godinu dana. Poteškoće su postojale zbog ekonomske krize u Crnoj Gori, kao i usled dugotrajnog odsustva crnogorske kinematografije (više od 15 godina). Ipak, jedan broj mladih i filmski školovanih ljudi okupio je veliki broj partnera s prostora Balkana (Crna Gora, Srbija, Hrvatska, Slovenija) uz donacije Ministarstva kulture Republike Crne Gore, Vlade Crne Gore, glavnog grada Crne Gore – Podgorice, kao i uz pomoć sponzora i prikupio deo novca i dosta dobre volje i energije, uspevši da obezbedi dobre uslove za snimanje filma, montažu i veći deo postprodukcije.

Ovo je jedan od prvih filmova u Crnoj Gori nakon veoma dugo vremena, ali i projekat koji je prvi put sastavio ovako velik broj umetnika i institucija s prostora bivše SFRJ.

Film je sniman na desetak lokacija u Podgorici i okolini, kao i u Parizu, na vrhu Ajfelovog tornja.

O REŽISERU

Nikola Vukčević (reditelj)
Rođen je 1974. godine u Podgorici. Reditelj je i magistar dramskih umetnosti. Vukčević je član Odbora za film Crnogorske akademije nauka i umjetnosti (CANU) i umetnički direktor Gradskog pozorišta iz Podgorice. Diplomirao je na Odseku za filmsku i pozorišnu režiju Akademije umetnosti u Novom Sadu 1998. godine.

Kao umetnik multimedijalnog rediteljskog obrazovanja i opredeljenja učestvovao je u šezdesetak projekata: reditelj je desetak pozorišnih predstava (prikazanih na festivalima kao što su Budva grad teatar, Infant, Exit i slično i izvođenih u Ateljeu 212, novosadskom SNP-u, pozorištu „Boško Buha“ i Zetskom domu), četiri kratkometražna igrana filma i jedne TV drame (prikazanih na festivalima i televizijama u zemlji i inostranstvu), te dvadesetak polučasovnih dokumentaraca na Prvom programu RTV CG. Nagrađen je brojnim domaćim i stranim nagradama.

Bavi se režijom i produkcijom muzičkih i reklamnih spotova. „Pogled sa Ajfelovog tornja“ je njegov prvi celovečernji igrani film.

O GLUMCIMA

Svetozar Cvetković
Cvetković je jedan od najznačajnijih glumaca prostora bivše SFRJ. Upravnik je beogradskog pozorišta Atelje 212. Igrao u preko 40 pozorišnih predstava, 30 filmova i 20 TV drama. Dobitnik je mnogih domaćih i međunarodnih nagrada iz domena dramskih umetnosti.

Petar Božović
Jedan je od najznačajnijih glumaca s prostora bivše SFRJ. Igrao je u preko 60 filmskih i TV uloga i preko 30 pozorišnih predstava. Dobitnik je svih najznačajnijih strukovnih i državnih nagrada.

Andrija Milošević
Milošević je crnogorski glumac mlađe generacije, predstavnik prvih crnogorskih školovanih glumaca (FDU Cetinje). Igrao je u preko 20 pozorišnih predstava (u Crnogorskom narodnom pozorištu, Gradskom pozorištu, Ateljeu 212, Nikšićkom pozorištu, Zetskom domu, Zvezdara teatru) i TV seriji „Mješoviti brak“. Dobio je nagradu Udruženja dramskih umjetnika Crne Gore za 2002.

Marija Vicković
Crnogorska glumica mlađe generacije igrala je u desetak pozorišnih predstava. Apsolvirala je glumu na FDU Beograd (klasa Predraga Bajčetića). Igrala je glavne uloge u predstavama: Nevjesta od vjetra, Inominata i Galeb. Ovo joj je prva glavna uloga na filmu.

Darko Rundek
Rundek je reditelj, muzičar i glumac. Diplomirao je pozorišnu režiju, ali je veliku slavu i uspeh stekao baveći se muzikom (vođa nekadašnjeg poznatog hrvatskog rok sastava „Haustor“). Pisao je muziku za filmove i pozorišne predstave. Glumio je u nekoliko filmova.

Branislav Trifunović
Diplomirao je glumu u klasi Petra Banićevića na Akademiji umetnosti u Novom Sadu. Glumio je u velikom broju predstava u Novom Sadu, Somboru i Beogradu. Igrao je u nekoliko filmskih projekata, između ostalog, imao je i glavnu ulogu u filmu „Jesen stiže, dunjo moja“.

Pored navedenih glumaca, doprinos ovom filmu dali su i Sergej Trifunović, Dragana Mrkić („Oficir sa ružom“, „Iskušavanje đavola“), Dubravka Vukotić, Irfan Mensur, Lena Bogdanović, Marina Bukvički, Nada Vukčević.

Oficijelni sajt: