Povodom obeležavanja 70 godina od smrti Federika Garsije Lorke (1898-1936) u Beogradu se krajem godine organizuje prikazivanje filmova čuvenog španskog reditelja Luisa Bunjuela (Luis Bunuel), Lorkinog velikog prijatelja i savremenika. Ciklus filmova Luisa Bunjuela biće prikazivan u Beogradu od 11. novembra do 9. decembra u svečanoj sali Instituta Servantes, svake subote u osam časova.
Federiko Garsija Lorka (Federico Garcia Lorca) i Luis Bunjuel upoznali su se u studentskom domu u Madridu. Obojica su se sprijateljila između ostalih sa Salvadorom Dalijem (Salvador Dali), Huanom Ramonom Himenesom i Hoseom Marijom Inohosom. Ovo izuzetno prijateljstvo ostavilo je trag na živote obojice umetnika.
Luis Bunjuel rođen je 1900. godine u Kalandi, Španija, a umro 1983. godine u Meksiku. U kasnim dvadesetim seli se u Pariz, gde započinje filmsku karijeru radeći uglavnom sporedne poslove iza kamere. Njegov prvi film je 17-minutni „Un chien andalou“ iz 1929. godine, koji ga je gotovo trenutno učinio slavnim u umetničkim krugovima. Naredni film – „L“ Age d“or“, snima 1930. godine. U njemu neumoljivo napada crkvu i višu srednju klasu društva, što su teme kojima će se baviti do kraja života. Posle izgnanstva iz Španije, Bunjuel se seli u Ameriku, a zatim u Meksiko. Tih godina snima filmove koji su postali poznati samo u zemljama španskog govornog područja. General Franko ga zove nazad u Španiju 1961. godine, nakon čega Bunjuel snima film „Viridiana“ kao pravi nadrealistički gest. Taj film je ubrzo zabranjen u Španiji, ali mu je doneo Zlatnu palmu u Kanu.
Ciklus filmova Luisa Bunjuela čini izbor iz maštovitog i inovativnog filmskog opusa ovog velikog španskog sineaste (koji je kasnije preuzeo meksičko državljanstvo), čije je delo i danas referenca u svetskoj kinematografiji. Biće prikazani filmovi „Anđeo istrebljivač“ („Angel exterminador, El“, 1962), „Lepotica dana“ („Belle de jour“, 1967), „Viridijana“ („Viridiana“, 1961) i „Veliki kazino“ („Gran Casino“, 1947).
Reviju otvara meksičko-španski film „Anđeo istrebljivač“ (1962) s Enrikom Ramblom i Luis Galjard, verzija na španskom jeziku. U filmu, Edmundo i Lusija de Nobile organizuju večeru u njenu čast. Događaju će prisustvovati odabrana grupa zvanica. Sve počinje kada gosti ne mogu da napuste salon – sprečava ih nešto neobjašnjivo, kao da se plaše da izađu, što će ih dovesti do prinudnog zajedničkog boravka u kući. Kako vreme prolazi, sve poprima oblike napetosti i nasilja. Kroz nekoliko dana početna ljubaznost gostiju transformiše se u najprimitivniju borbu za preživljavanje.
Da završimo citatima ovog velikog umetnika:
- Ni zbog čega se ne bih više moralno gnušao nego da dobijem Oskara.
- Hvala Bogu, ja sam ateista!
Pratite Krstaricu na www.krstarica.com