Bernardo Bertoluči (Bernardo Bertolucci) rođen je u Parmi 1941. godine. Kao mladić, bio je inspirisan od strane oca Atilija da piše poeziju. Upoznaje Pjera Paola Pasolinija i 1961. godine napušta studije na Univerzitetu u Rimu da bi radio kao Pasolinijev asistent na filmu „Accattone“.
Naredne godine završava scenario za svoj prvi film – „The Grim Reaper“, koji je prikazan na Venecijanskom filmskom festivalu, a zatim je usledio film „Before The Revolution“ (1964).
Napisao je scenario za film Serđa Leonea – „Bilo jednom na Divljem zapadu“ („Once Upon A Time In The West“, 1967). Režira „The Spider“s Stratagem“ (1969) i adaptaciju romana Alberta Moravije – „The Conformist“.
Naišao je na veliki komercijalni uspeh i pohvale kritike kontroverznim filmom „Poslednji tango u Parizu“, u kojem glavne uloge igraju Marlon Brando i Marija Šnajder (film je neko vreme bio zabranjen i u njegovoj rodnoj Italiji).
Modernu epsku dramu pod nazivom „1900“ režirao je 1976. godine, istražujući borbu između levice i fašističkog pokreta; glavne uloge u filmu tumače Robert de Niro i Žerar Depardje. Tri godine kasnije, 1979. godine, snima još dva filma: „La Luna“ i „Tragedy Of A Ridiculous Man“.
Posle četiri godine detaljnih priprema, Bertoluči započinje svoj najambiciozniji projekat do tada – „Poslednji kineski car“ („The Last Emperor“, 1985), istinitu priču o Pu Jiu, poslednjem kineskom caru, koja je snimana u pekinškom Zabranjenom gradu. Film je postao hit širom sveta i osvojio devet Oskara 1988. godine, uključujući i Oskara za najbolju režiju i najbolji film.
Zatim radi adaptaciju romana Pola Boulsa – „The Sheltering Sky“ (1990); film je sniman u Sahari, a glavne uloge odigrali su Debra Vinger i Džon Malkovič. Vraća se na istok 1992. godine filmom „Mali Buda“ („Little Budha“), snimanom u Nepalu i manastirima Himalaja.
Tri godine kasnije, još jednom se vraća u Italiju da bi snimio film „Ukradena lepota“ („Stealing Beauty“) sa Džeremijem Ajronsom i Liv Tajler.
Film „Opčinjeni“, koji je snimio 1998. godine, sam Bertoluči naziva „delom kamerne muzike za bioskop“. Glavne uloge u ovom ostvarenju poverio je Tendi Njuton i Dejvidu Tjulisu, a film je sniman u Rimu i Keniji tokom leta 1998. Nakon toga, snima još nekoliko filmova, od kojih se izdvaja ostvarenje „Sanjari“ (2003), koje je postalo svetski hit.
Pratite Krstaricu na www.krstarica.com