Ako ste imali prilike da probate neki od ranijih naslova s potpisom francuskog studija AGEOD (Birth of America, American Civil War, Napoleon’s Campaign), znaćete šta možete da očekujete od igre Rise of Prussia. Ukoliko niste, evo kraćeg sumiranja elemenata: kompleksna strateška igra koncipirana oko sistema simultanih poteza (pritiskom na End turn i vi i protivnik vučete svoj potez), izrazito ignorisanje početnika i casual strateških igrača (prekratki tutorijal, debeli i suvoparni PDF priručnik), gotovo bolesna istorijska verodostojnost svakog segmenta igre (od generala, preko tipova i imena jedinica do oznaka i nomenklature na strateškoj mapi).
Uspon Pruske, tog epicentra nemačkog militarizma (svi "fon" likovi koji su defilovali kroz ratove u istoriji bili su Prusi), vezan je za najplodniji period života i rada njenog najvećeg sina – Fridriha Velikog, odnosno za čuveni Sedmogodišnji rat, koji je Pruska u savezu s Britanijom vodila protiv koalicije država predvođene Austrijom. Turbulentni period 1756–1763. doveo je do etabliranja statusa Pruske kao centralnoevropske "supersile" prvenstveno zbog vojnog umeća Fridriha, kralja vojskovođe, koji se uz Napoleona smatra jednim od najsposobnijih taktičara u istoriji Starog kontinenta.
Rise of Prussia nudi nekoliko kampanja segmentiranih po startnim godinama, kao i jednu grand kampanju od 100 poteza koja prati kompletan tok Sedmogodišnjeg rata. Cilj svake kampanje jeste akumulacija VP-a (victory points) koje stičete osvajanjem gradova i teritorija. Strateško-logistički segment igre, koji kalkuliše i vodi računa o desetinama faktora, jeste srž kompleksnosti igre. Vremenski uslovi, godišnje doba, lojalnost stanovništva, teren i razvijenost provincije, kvantitet zaliha, vrsta i brojno stanje snaga kojima komandujete, nacionalni moral i nekoliko tuceta drugih varijabli jesu faktori koje ćete uzimati u obzir prilikom planiranja nastupanja i osvajanja.
Odlično dizajnirana i veoma detaljna mapa koju čini više od 1.000 mini-provincija (reklo bi se da su u pitanju srezovi) predstavlja verovatno najkvalitetnije dočarani teren u jednoj strategiji ovog tipa (totalni antimejnstrim). Jedina stvar koja nam se nimalo ne dopada jeste automatizovana, pasivna borba. Pri susretu armija nemate mogućnosti za bilo kakvu naknadnu strategiju (osim armijskih difolta određenih pre bitke, tj. pre kraja poteza). Vaša kontrola, koja se završava u pripremi, a prestaje u egzekuciji bitke, čini kompletan strateški doživljaj nekako polovičnim.
Korisni linkovi
Pratite Krstaricu na www.krstarica.com