Grad duhova: šest puta veći od Njujorka, a niko tamo ne želi da živi (video)

Pre deset godina Mjanmar je dobio novi, sjajni glavni grad. Duboko u teritoriju jugoistočne Azije, udaljen 320 kilometara od najvećeg grada u državi Jangona (nekad poznat kao Rangun, ujedno i bivši glavni grad države) Nejpjido je krajem 2005. postao glavni grad, a 2006. dobio i svoje službeno ime.

Ime koje je dato gradu otkriva velike ambicije tadašnjeg čelnika vojne hunte u državi Tan Švea – Nejpjido se može prevesti kao kraljevski glavni grad. Iako nikome nije jasno zašto je hunta odlučila da premesti glavni grad iz velikog Jangona, jedna od teorija kaže da je to bio potez hunte kojim bi se makli sa obale i usidrili u samom centru države kako bi odolevali promeni režima na mestu gde je mnogo teže napasti s vojskom. Neki tvrde da je Šve to napravio iz praznovernih razloga, budući da su ga astrolozi upozorili na skori napad „stranih sila“ na Mjanmar.

U svakom slučaju, Nejpjido je zamišljen kao ogroman, geometrijski savršeno pravilan novi grad čija je izgradnja bila u rukama 25 različitih građevinskih kompanija, uz pomoć vojske. Izgradnja je započeta 2002. godine, naseljavanje je počelo 2005. godine, a prva velika vojna parada upriličena je 2016., nakon što su u celi projekat potrošene najmanje 4 milijarde dolara.

Grad se prostire na 4800 kilometara kvadratnih, glavne avenije imaju po 20 traka (zamišljene za grandiozne vojne parade, a po nekima i za pretvaranje u vojne piste u slučaju potrebe), a oko njih su smeštene ogromne zgrade, hoteli i šoping centri. Osim toga, grad ima i svoj safari, zoološki vrt i čak četiri gol terena. Struje nikad ne nestaje i gotovo svaki objekat ima brzi i besplatni wi-fi, pisali su još prošle godine Met Kenard i Kler Provost za britanski Gardijan.

Uz sva čuda koja ima, ovom gradu fali osnovna komponenta – stanovnici. Službeno Nejpjido ima nešto manje od milion stanovnika, ali taj broj gotovo niko ne smatra istinitim. Ogromne ulice grada potpuno su prazne, restorani i hoteli nemaju skoro nijednog gosta, a nasumične prolaznike može se češće susresti u obližnjoj džungli. Grad je naprosto prazan.

Čak i ljudi koji rade u državnim institucijama smeštenim u ovoj metropoli radije satima putuju iz Jangona nego da se presele u neku od 1200 četvorospratnica koje je hunta za njih predvidela. Kako kažu sami građani:

– Ovde nije zanimljivo. Većina ljudi nije ni toliko srećna. Ovi koji žive u gradu čine to iz razloga jer mogu da zarade novac i jer ima nekog posla – otkrio je jedan anonimni stanovnik.

Tvorci Nejpjido verovatno su se nadali da će napraviti novu Braziliju, a umesto toga dobili su grad duhova.

Pratite Krstaricu na www.krstarica.com