Praćenjem savremene i drevne ljudske DNK, kineski naučnici i njihove međunarodne kolege nedavno su otkrili dokaze o ljudskim migracijama u ledeno doba iz severne priobalne Kine u Ameriku i Japan.
Kako prenosi Sinhua, opšte je poznato da su preci Indijanaca prvenstveno došli iz Sibira. Ali nedavni genetski, geološki i arheološki dokazi pokazuju da je bilo mnogo talasa ljudskih migracija u Ameriku iz različitih delova Evroazije.
Istraživači sa Instituta za zoologiju Kunming pri Kineskoj akademiji nauka i drugih institucija u Kini, kao i iz Italije, prikupili su više od 100.000 savremenih i 15.000 drevnih uzoraka DNK iz Evroazije i identifikovali 216 savremenih i 39 drevnih uzoraka koji pripadaju lozi predaka koja postoji u mitohondrijskoj DNK i može se koristiti za praćenje srodstva preko ženske linije.
Istraživači su otkrili dva migraciona talasa iz severne obalne Kine u Ameriku. Prvi je bio tokom ledenog doba u periodu između pre 26.000 godina i pre 19.500 godina, a drugi tokom narednog perioda topljenja između pre 19.000 godina i pre 11.500 godina.
Takođe su otkrili da je u vreme drugog talasa grupa drevnih ljudi koji su delili istu lozu predaka migrirala u Japan.
Prema rečima Li Jučuna, glavnog istraživača na Institutu za zoologiju u Kunmingu, studija je pokazala da je populacija severnog obalnog područja u drevnoj Kini doprinela genetskom fondu starosedelaca Amerike, pored izvora predaka iz Sibira, Australije-Melanezije i jugoistočne Azije.
Studija je takođe pokazala da je ovaj izvor predaka doprineo japanskom genskom fondu, posebno autohtonom narodu Ainu. To pomaže da se objasne arheološke sličnosti između paleolitskih stanovnika Kine, Japana i Amerike.
Studija je objavljena u časopisu Sel riports (Cell Reports).
(Beta)
Pratite Krstaricu na www.krstarica.com