Letelice američke svemirske agencije NASA u orbiti oko Meseca otkrile su da se molekule vode “odbijaju” po dnevnoj strani našeg satelita, piše britanski “Ekspres”.
Neverovatno otkriće usledilo je nakon dugog iznošenja pretpostavki da je lunarna površina suva i negostoljubiva za tečnu vodu. Do pre svega deceniju astronomi su očekivali da vide vodu samo u izolovanim džepovima leda blizu mesečevih polova, ali je nedavni niz otkrića, uključujući ovo poslednje, izazvalo način na koji naučnici razumeju stvari.
Sada su naučnici saopštili da su male količine površinske vode vezane za mesečevo prašnjavo, sivo tlo ili regolit. Te sišućne barice variraju po količini i lokaciji te zavise o dobu dana. Vodene molekule su čvrstvo vezane za lunarnu površinu, sve dok temperature ne dođu do vrhunca u podne.
One se onda “termalno desorbiraju”, odnosno odvajaju od površine usled zagrevanja i “odbijaju” okolo, sve dok ne padnu na dovoljno hladnu lokaciju da se voda ponovo veže za površinu.
– Ovi rezultati pomažu u razumevanju lunarnog vodenog ciklusa i pomoći će nam da naučimo o pristupačnosti vode koja se može koristiti kod budućih ljudskih misija na Mesec – istakla je Amanda Hendriks, vođa studije.
Ljudi mogu koristiti lunarnu vodu za gorivo ili zaštitu od radijacije. Ako se stvari te namene ne mogu poslati sa Zemlje, ovo će znatno olakšati i pojeftiniti buduće misije, prenosi Blic.
Pratite Krstaricu na www.krstarica.com