Arsen je otrovan polumetal, može prouzrokovati karcinom, a zbog zagađenja prirode, procenjuje se da danas širom sveta najmanje 300 miliona ljudi zavisi od vode za piće u kojoj su koncentracije arsena ili fluorida tolike da ugrožavaju zdravlje ljudi.
Problem se pojavljuje i u nerazvijenim i u razvijenim zemljama sveta, a jedan od najgorih izvora zagađenja arsenom su rudnici.
Čini se da su na tragu da tome doskoče troje naučnika sa Univerziteta u Stokholmu, jer su otkrili i potvrdili svojstvo mahovine (warnstorfia fluitans) da filtriranjem uklanja arsen iz vode do te mere da je ona u roku od samo sat vremena pitka.
Mahovina uklanja do 82 odsto arsena iz vode tokom sat vremena. Stopa uklanjanja arsena je najviša pri koncentracijama od 1μM i to do u vodi nema drugih hranjivih materija“, neki su od zaključaka studije.
Istraživači su utvrdili da se arsen iz vode akumulira u tkivu mahovine, čak i to da arsen filtriranjem uklanja i živa i mrtva mahovina. Mahovina je i inače poznata po tome što u sebe upija vrlo nezgodne otrove koje čovek ispušta u okolinu.
Na primer, nakon nuklearne katastrofe u Černobilju 1986. godine, oblak s radioaktivnim izotopima proširio se po Evropi, posebno u Skandinaviji, i nakon kraćeg vremena stručnjaci su uočili da su pojedina krda sobova u Norveškoj izrazito radioaktivna.
Za poslednje otkriće na Stokholmskom Univerzitetu u Švedskoj vlada ogromno zanimanje, zato što su u pojedinim njenim delovima arsenom veoma zatrovana neka područja pod usevima, močvare, jezera, pa tako i izvori pitke vode, posebno podzemni.
Izvor tolikog zagađenja arsenom su tamošnji rudnici, odnosno industrija proizvodnje metala, posebno bakra i zlata.
U Kanadi je, na primer, 2000. godine praktično preko noći opalo zagađenje arsenom za čak 73 odsto. Razlog je bilo zatvaranje jednog jedinog velikog rudnika zlata.
Put zagađenja arsenom je vrlo jednostavan. Arsen se nalazi u dubokim slojevima iz kojih rudarska industrija na površinu izvlači rude iz kojih potom preradom izdvaja željeni metal.
Pritom se arsen oslobađa u obliku finih čestica ili isparenja, pre ili kasnije otapa se u vodi, potom ulazi u žitarice, korenasto i lisnato povrće, u nekim azijskim zemljama u pirinač koji raste doslovno iz vode, a odatle na ljudsku trpezu.
Otkriće ovakve sposobnosti određene vrste mahovine, da uklanja arsen iz vode u kojoj je otopljen, značilo bi da bi se vrlo jednostavnim postavljanjem takve mahovine na kritičnim mestima ogromne količine arsena mogle uklanjati i iz prirode i iz vodovodne mreže širom sveta.
I to sve na savršeno prirodan način.
Pratite Krstaricu na www.krstarica.com