Čiloe je najveće ostrvo u istoimenom arhipelagu u Tihom okeanu i nalazi se u južnom delu Čilea. Poznato je po divnim pejzažima i proizvodnji vune, ali i kao rodno mesto industrije lososa.
Ali to nije sve. Ovo ostrvo je jedinstveno i po neobičnom načinu gradnje crkava.
Kada su jezuiti stigli na ove prostore u 17. veku, uneli su drugačiji arhitektonski stil u izgradnju crkava. Kombinujući građevinske tehnike iz Španije sa načinom gradnje drvenih brodova predaka sa ovih prostora, nastao je jedinstven stil koji se najbolje vidi u gradnji crkava bez eksera.
Umesto eksera, korišćeni su ojačani drveni spojevi, imitirajući tehniku koja se koristi za izgradnju brodova. Crkve su od čempresa i ariša sa ostrva Čiloa.
Ukupno je na ovom ostrvu podignuto 70 crkava bez eksera, a danas ih je ostalo 16. Najjače su uspeli da prežive požare, zemljotrese i druge vremenske nepogode. Na kraju krajeva, građene su da mogu da izdrže loše vremenske prilike, a njihov položaj (građene su uglavnom na uzvišici) i ulaz sa južne strane doprineli su da budu bolje zaštićene od kiše i poplava.
Od 2000. godine UNESKO-ova lista svetske baštine uključuje crkve Achao, Kuinchao, Castro, Rilan, Nercon, Aldachildo, Ichuac, Detif, Vilupulli, Chonchi, Tenaun, Kolo, San Huan, Dalcahue, Chellin i Caguach.
Ove crkve bez eksera prepoznatljive su i po šarenim fasadama, poput svetlo žute Kastro crkve ili plave Čončijeve crkve.
Pratite Krstaricu na www.krstarica.com