Gojaznost dece, nedostatak sna i učenje

Nova istraživanja pokazuju da deca koja su gojazna i ne spavaju dovoljno mogu imati problema sa učenjem, a ona koja imaju poteškoće u učenju mogu biti sklonija gojaznosti i problemima sa spavanjem.
Studija je otkrila da su težina deteta, preblemi sa spavanjem i sposobnost učenja međusobno povezani i da utiču jedno na drugo.
Iako jedan ekspert tvrdi da studija pokreće zanimljiva pitanja o povezanosti gojaznosti, sna, učenja i inteligencije, prerano je čak i nagađati da nivo inteligencije ima uticaj na težinu ili probleme sa spavanjem.
Smatra se da gojaznost povećava rizik za vreme spavanja od apneje i sličnih stanja, zajedno poznatih kao poremećaji disanja pri spavanju.
Takođe je dokazano da hronični manjak sna ima negativan uticaj na učenje. Nova studija je jedna od prvih koje ukazuju na interakciju gojaznosti, manjka sna i inteligencije kod dece u osnovnoj školi.
Istraživač dr Karen Spruit sa Univerziteta u Čikagu kaže da su problemi sa spavanjem često zanemarivani kod dece sa povećanom telesnom težinom i problemima sa učenjem.
Uz kampanje koje su usmerene ka dečijoj gojaznosti, praćenje poremećaja disanja u toku spavanja kod gojazne dece i dece sa problemima u učenju može biti opravdano.
Povezanost težine, sna i učenja
Studija je uključila 351 osnovca iz Luisvila, Kentaki. Njihova prosečna starost je bila 8 godina.
Nijedno od dece nije imalo dijagnostikovan poremećaj u učenju koji bi ukazivao na specijalne programe učenja u školi i nijedno dete nije uzimalo lekove protiv poremećaja pažnje i hiperaktivnosti.
Deca su testirana običnim testom inteligencije uz naglasak na osobine povezane sa učenjem, kao što je pamćenje, planiranje, rešavanje problema i pažnja. Deca su takođe provela noć u laboratoriji za spavanje gde su testirana na poremećaje disanja u toku spavanja.
Spruit i kolege oslonili su se na opšte korišćenu tehniku analize poznatu kao structuralequation modeling, kako bi utvrdili povezanost između težine, kvaliteta spavanja i učenja.
Model je pokazao da svaki faktor utiče na ostale:

  • Loš san povećava detetov rizik od gojaznosti i lošijih rezultata u testovima sposobnosti učenja.
  • Gojaznost povećava rizik od poremećaja spavanja i nižih rezultata pri testiranju sposobnosti učenja.
  • Lošija sposobnost učenja utiče na rizik od gojaznosti i problema sa spavanjem.

Pošto su sva deca u studiji smatrana za normalno razvijenu, studija nije istraživala uticaj gojaznosti i problema sa spavanjem na decu sa dijagnostikovanim poremećajima u učenju.
Da li dete pati od problema sa spavanjem?
Dijetetičar Nensi Koperman radila je decenijama sa gojaznom i veoma gojaznom decom, kao i njohovim porodicama. Ona kaže da je negativni uticaj gojaznosti na san i povezanost lošeg sna sa povećanom telesnom težinom naširoko poznat.
Ipak, ona dodaje da je uticaj lošeg sna i nedostatka aktivnosti na učenje kod dece tek sada počeo da biva naglašavan.
San bi definitivno trebalo da bude jedna od stvari koje treba ispitivati kada se kod deteta ustanovi loš napredak u školovanju, a rezultate istraživanja o povezanosti inteligencije sa gojaznošću i problemima sa spavanjem tek treba potvrditi.
Mnoga deca koja su normalne težine imaju probleme sa učenjem, a mnogo gojazna deca ih nemaju? Još se ne može sa sigurnošću reći da je veća kognitivna aktivnost direktno povezana sa gojaznošću.
Pored navedenog, možda nisu povezani gojaznost i nesanica sa inteligencijom, već sa pažnjom ili koncentracijom deteta? Sve u svemu, rezultati su interesantni i treba ih proveriti novim detaljnijim istraživanjima.

Pratite Krstaricu na www.krstarica.com