Skoro svaka osoba ima netoleranciju ili netrpeljivost na određeni zvuk. Razlika je samo u stepenu netrpeljivosti jer su neke osobe netolerantne na visoke tonove, druge na niže, a neke na specifične tonove i zvuke.
Novo istraživanje pokazuje da ta netrpeljivost usled abnormalnosti u mozgu. Postoji poremećaj pod nazivom „misofonija“ koji se pripisuje osobama koje imaju određeni stepen netrpeljivosti prema specifičnim zvucima poput žvakanja, disanja ili kliktanja olovkom. Te proste i naizgled bezazlene radnje kod osoba sa misofonijom izazivaju veliku iritaciju, i to do stepena da se moraju udaljiti od tog zvuka kako bi se smirili.
Da bi se bolje razumeo ovaj poremećaj, istraživači su uradili skeniranje mozga 20 osoba sa misofonijom i 22 osobe bez ovog poremećaja. Skeniranje je pokazalo kod osoba sa misofonijom nepravilnosti emocionalnog mehanizma, kao i moždanu aktivnost u frontalnom delu mozga koja potiskuje nemoralnu reakciju na zvukove. Pored moždanih efekata, kod osoba sa poremećajem primećeni su i fizički efekti (ubrzani rad srca i znojenje). Istraživači navode da ovi pokazatelji mogu pomoći u stvaranju tretmana za osobe sa misofonijom jer je prvi put pokazana razlika u strukturi i funkcionisanju mozga kod osoba sa ovim poremećajem u odnosu na ostale osobe.
Rezultati istraživanja pokazuju i da su sve osobe sa poremećajem imale slične simptome i reakciju na zvukove, što definitivno ukazuje na poremećaj, iako doskora medicinske institucije problem iritacije i netrpeljivosti na zvuke nisu svrstavale u poremećaj. Mnoge institucije u raznim zemljama i dalje misofoniju ne priznaju za poremećaj.
Istraživači na kraju naglašavaju da reakcija moždane aktivnosti na određeni zvuk kao pokretač poremećaja – postavlja osnovu za lečenje jer se tako može videti stepen negativne reakcije u mozgu i određenom terapijom te reakcije regulisati.
Pratite Krstaricu na www.krstarica.com