Lečenje šećerne bolesti zasniva se na racionalnim principima čiji je osnovni cilj sprečavanje nastanka komplikacija koje su uzrokovane varijacijama šećera u krvi i pratećim metaboličkim parametrima; najčešći je poremećaj metabolizma masti.
Osnovni postulat za duži životni vek osoba koje imaju šećernu bolest jeste održavanje približno normalnih koncentracija šećera u krvi tokom dana i noći, pre i posle obroka. Trijas poznat skoro osamdeset godina sastoji se od adekvatnog režima ishrane, uzimanja odgovarajućih lekova (tablete ili insulin) uz svakodnevnu umerenu fizičku aktivnost.
Današnja potvrda da dobro regulisan šećer smanjuje rizik od nastanka oštećenja malih krvnih sudova dolazi na osnovu velikih studija (DCCT Diabetes Control and Complication Trial, UKPDS United Kingdom Prospective Diabetes Study), koje su razrešile dilemu povodom toga da li promene ne krvnim sudovima nastaju usled nasledne predispozicije ili neregulisane šećerne bolesti. Dobijeni rezultati pokazuju da pacijenti koji imaju normalan nivo šećera u krvi uz pomoć terapije sporije razvijaju promene na krvnim sudovima koje uzrokuju: infarkt mozga, infarkt srca ili rane (gangrene), uglavnom na nogama.
Adekvatna ishrana ostaje osnovna karika u terapiji. Međutim, gotovo 50% pacijenata ne pridržava se režima ishrane koji treba da bude individualno podešen prema samom pacijentu; zavisi od zanimanja, telesne težine i godina starosti.
Najčešće se primenjuje režim ishrane prilagođen „ADA“ tablicama: na osnovu navedenih podataka, predlaže se dnevni unos kalorija, na osnovu kojih sam pacijent ili uz pomoć nadležnog nutricioniste proračunava kalorijsku vrednost obroka. Pri tom 55-60% kalorija treba da potiče iz ugljenih hidrata, do 30% od belančevina, a 8-9% od masti.
Lekovi zavise od tipa dijabetesa. Kod tipa 1 insulin je doživotna terapija i može se davati prema različitim šemama, ali su ipitivanja ukazala na to da je tzv. intenzifikovana terapija (četiri dnevne doze) osnova za postizanje bolje glikoregulacije. Za šećernu bolest tip 2 kombinacija tableta ili tableta i insulina postoji kao mogućnost za održavanje normalnog nivoa šećera u krvi.
Ukoliko je osoba gojazna, neophodna je redukcija telesne težine. Šećerna bolest čak može da iščezne pri smanjenju kilograma do idealne telesne težine. Svakodnevna fizička aktivnost (hodanje) u najkraćem trajanju od 30 do 60 minuta dnevno – značajno doprinosi uspehu terapije.
Srodni članci
Pratite Krstaricu na www.krstarica.com