Mucanje okolini može biti simpatično, ali osobi koja muca ili ima govornu manu – stanje nije nimalo prijatno.
Smatra se da je mucanje prolazno i izlečivo, a novo istraživanje donosi podatke o kompletnom stanju mozga osoba koje mucaju i posledicama koje imaju.
Korišćenjem tehnike snimanja ćelija metabolizma mozga magnetnom rezonancom primećene su promene koje su, osim govora, obuhvatale i pažnju i emocije. Posebna pažnja bila je usmerena na gustinu nervnog tkiva u određenim delovima mozga na koje mucanje može da utiče. U delovima za govor i emocije primećene su anomalije, što može biti važno prilikom lečenja i izlečenja mucanja.
Govorne mane, a naročito mucanje, primetne su u dečjoj dobi, između druge i pete godine. Problem mucanja pogađa oko 1% svetske populacije. Što se tiče mucanja, više je pogođen muški u odnosu na ženski rod. Problemi sa mucanjem rešavaju se još u periodu predškolskog uzrasta a stopa uspešnosi izlečenja je 80%.
Istraživanje
Istraživači su objavili podatke nakon snimanja magnetnom rezonancom kod 47 dece i 47 odraslih koji mucaju. Jasno su uočeni delovi mozga pogođeni mucanjem:
- govorno–proizvodna mreža
- podrazumevani režim mreže (regulacija pažnje)
- emocionalno–memorijska mreža
Kao posledica uticaja na emocionalno-memorijsku mrežu u mozgu, primećena je i pojava anksioznosti.
Za razliku od dosadašnjih, ovo istraživanje imalo je drugačiji pristup informacijama u mozgu.
Rezultati su bili očekivani, a prethodna pretpostavka da je ceo mozak aktivan i opterećen mucanjem pokazala se kao tačna.
Istraživanje navodi da se rezultati istraživanja ne odnose jedino na decu kod kojih je mucanje deo neuropsihijatrijskog stanja. Kod dece kod koje je mucanje razvojni poremećaj, problem je rešiv, naročito kada se otkrije i leči što pre.
Pratite Krstaricu na www.krstarica.com