Kent Brantli, lekar iz Sjedinjenih Država, prva je osoba koja je uspešno izlečena od ebole u SAD. On je donirao krv sa potencijalno spasonosnim količinama proteina za uspešno lečenje tri osobe obolele od iste bolesti.
Brantli je kao lekar jedne humanitarne organizacije radio u Liberiji sa obolelima od ebole gde je i sam zaražen. Na početku lečenja, primio je krv od jednog od svojih mladih pacijenata koji su preživeli ovu bolest. Ovaj lekar je izjavio da će nastaviti da daje krv sve dok je to potrebno, ukoliko je on odgovarajući davalac.
Nova nada u staroj ideji
Ideja donacije krvi izlečenih pacijenata onima koji su još uvek bolesni stara je – lekari su koristili ovakav vid transfuzije još krajem 19. veka za lečenje bakterijskih i virusnih infekcija, nakon što su naučnici shvatili da ima nečeg u krvi preživelih pacijenata što može da pomogne drugima.
Ispostavilo se da su u pitanju proteini – antitela, koja imunološki sistem stvara kao odgovor na infekciju. Antitela se povezuju sa virusima i sprečavaju ih u daljem razmnožavanju.
Ponekad, kada se infekcija naglo širi, telo ne može da napravi dovoljno sopstvenih antitela da bi se uspešno izborilo sa bolešću. U tim slučajevima, podsticaj u vidu tuđih antitela može da pomogne, barem teoretski.
Ovaj pristup je prvi put primenjen ulečenju ebole 1976. godine kod mlade žene zaražene ovim virusom u Demokratskoj Republici Kongo. Ona je dobila krv od preživelog pacijenta obolelog od blisko povezane virusne bolesti koja se zove marburg. Imala je manje krvarenje od drugih pacijenata zaraženih ebolom, ali je preminula ubrzo nakon transfuzije.
Godine 1995. osmoro ljudi koji su se borili sa ebolom u Kongu dobilo je krv preživelih pacijenata. Sedam od osam njih je preživelo. Kada su naučnici pokušali da ponove te rezultate kod majmuna, davanjem krvi majmuna koji su preživeli ebolu inficiranim ovim virusom, svi majmuni koji su dobili transfuziju su umrli.
Bez dokazanog leka za ebolu zbog manjka eksperimentalnih terapija, Svetska zdravstvena organizacija je nedavno kao prioritet postavila istraživanje o transfuziji krvi, kao možda najbolju nadu za suzbijanje epidemije, koja nastavlja da nadmašuje humanitarne napore u Sijera Leoneu, Liberiji i Gvineji.
Stručnjaci navode da transfuzije krvi nisu bez rizika. Opasne alergijske reakcije mogu nastati ako davalac i primalac nemaju kompatibilne krvne grupe. Krv može takođe da nosi bolesti kao što su hepatitis i HIV, zbog čega bi krv trebalo da bude pravilno testirana pre transfuzije.
Brantli je bio u mogućnosti da donira toliko puta jer ima uobičajenu krvnu grupu (A+) i zbog toga što je zapravo davao svoju plazmu. Plazma je bledožuta tečnost koja se nalazi u krvi i sadrži proteine, faktore koagulacije i antitela.
Pratite Krstaricu na www.krstarica.com