U samoći nema ničeg dobrog niti pozitivnog, ne ispašta samo psiha već i čitav organizam, tvrde američki naučnici.
Od ranije su poznati pogubni efekti izolacije na moral ljudi koji su prinuđeni da žive odsečeni od sveta, kao i kobne psihološke posledice koje takvo stanje može da izazove.
Najnovija studija, objavljena u američkom časopisu Anali nacionalne akademije nauka, otkriva da samoća može dovesti naše telo u smrtnu opasnost.
Istraživači sa Univerziteta u Čikagu ustanovili su da samoća može izazvati imunu deficijenciju, kao i brojne ozbiljne poremećaje.
Da bi razumeli posledice izolacije na ljudski organizam, naučnici su podvrgli grupu muškaraca i žena starijih od 50 godina nizu testova. Među učesnicima eksperimenta bilo je onih koji su se osećali „veoma usamljeno“, dok su drugi sebe smatrali okruženim prijateljima i bližnjima.
Kao što to obično biva, misterija je rešena na polju genetike: istraživači su kod osoba koje pate od izolovanosti uočili da su pojedini geni (vezani za imunološki sistem) znatno aktivniji.
Ova preterana aktovnost nepovoljno utiče na funkcionisanje imunološkog sistema, čime se pospešuju inflamatorni procesi, koji, pak, mogu da prouzrokuju razne, pre svega kardiovaskularne patologije.
Naučnici su, takođe, primetili da osobe koje se u početku nisu osećale usamljenima, kasnije to postajale ukoliko bi se kod kojih aktivirala ta genetska anomalija.
Iz toga su stručnjaci zaključili da loš rad imunološkog sistema može da dovede do povlačenja u sebe.
Ukratko, ne samo da samoća šteti zdravlju, već i obrnuto: disfunkcija imunološkog sistema može da utiče na našu sposobnost komuniciranja sa drugima.
Istraživači, s toga, upozoravaju da samoću ne treba olako shvatati, i da bi osobe koje se osećaju usamljenima morale da se više aktiviraju ili da potraže pomoć stručnjaka.
(Tanjug)
Pratite Krstaricu na www.krstarica.com