Jedan od strahova karakterističnih i za muškarce i za žene i koji nema veze sa godinama, ali se pojačava kako se približavate starosti jeste strah od samoće. Svako od nas s vremena na vreme oseti neprijatan strah od samoće, tugu ili depresiju koju nema s kim da podeli. Iako je, prema mišljenjima psihologa, ovaj problem najčešće samo deo pratećeg efekta neke životne promene, on može biti i posledica sopstvene nesigurnosti. Današnje takmičarski nastrojeno društvo kod osoba koje su nesigurne u sebe i u sopstvene vrline najčešće izaziva strah od neispunjavanja očekivanja koje ima grupa – društvo u kojem ta osoba živi i u okviru kojeg se kreće.
Suprotno opšteprihvaćenom mišljenju da se sa ovim problemom susreću samo osobe koje žive povučeno i koje teško sklapaju prijateljstva, on se može javiti i kod onih koji vode normalan, čak i intenzivan društveni život. Ako nemaju kome da otkriju emocije i svoje najintimnije tajne, čak i osobe koje su stalno okružene gomilom sveta ponekad odlučuju da sve što osećaju drže zakopano duboko u sebi.
Da bi se to krajnje neprijatno i uznemirujuće stanje pobedilo, treba vam neka pozitivna kreativna delatnost. Pohađanje kursa nekog stranog jezika, slikarstvo ili bavljenje sportom omogućiće osobama sa ovim problemom da se približe drugim ljudima, u početku, naravno stidljivo, a zatim sve sigurnije i slobodnije.
Aktiviranje vlastitih kreativnih sposobnosti u početku nema toliko ulogu u popunjavanju društvene koliko unutrašnje praznine kod pojedinca. Kada te aktivnosti ublaže unutrašnji nemir, osoba prelazi u drugu fazu – otvaranje prema ljudima, sklapanje prijateljstava i razvoj novih osećaja koji dalje potiskuju usamljenost.
Pratite Krstaricu na www.krstarica.com