U srednjem veku bila je jedna od glavnih lekovitih biljaka, pre svega koristila se kao efikasan lek protiv kuge
Anđeliku je, prema legendi, otkrio Sveti Arhangel Mihailo, pa je po njemu ona i dobila naziv. Pored mnogobrojnih lekovitih svojstava, ova biljka je veoma delotvorna za bolesti pluća.
Anđelika podstiče izlučivanje sluzi iz disajnih organa. Sadrži ulja koja deluju protivupalno i suzbijaju infekcije, pa pomaže kod bronhitisa i upale pluća.
U narodnoj medicini zatupljena je već dugo, a zbog aromatičnog ukusa koristi se i kao hrana i začin.
U srednjem veku bila je jedna od glavnih lekovitih biljaka, pre svega koristila se kao efikasan lek protiv kuge. Zahvaljujući njoj od kuge je tada spaseno mnogo ljudi, pa je prvobitno nazvana anđeoskom biljkom, da bi se tek kasnije ustalio naziv anđelika.
Koren ove biljke dobar je i za varenje, a eterična ulja dobijena od nje koriste se i za podsticanje apetita. Zbog takvog dejstva koristi se i za oporavak od anoreksije i malaksalosti, ali pomaže i u lečenju reumatskih bolesti, bolesti jetre i žuči i menstrualnih tegoba.
S druge strane, jedinjenje osthol sprečava zgrušavanje krvi, zbog čega se preporučuje za lečenje tromboze.
Koristi se i kao blago sredstvo za smirenje i čvrst san.
Međutim, konzumiranje anđelike se ne preporučuje za vreme trudnoće, a ni tokom dojenja. Nije preporučljivo ni da anđeliku koriste ljudi oboleli od dijabetesa, a ni oni koji piju lekove protiv zgrušavanja krvi.
U terapeutske svrhe koristi se kao tečni ekstrakt, tinktura, eterično ulje ili osušeni koren za čaj.
Pratite Krstaricu na www.krstarica.com