Čuvena srpska glumica Mira Stupica preminula je noćas u Beogradu u 93. godini. Pre samo dva dana diva našeg pozorišta proslavila je rođendan u krugu najbližih.
Mira Stupica je jedna od najcenjenijih sprskih pozorišnih, filmskih i televizijskih glumica. Rođena je 1923. godine kao najstarije dete Radomira Todorovića iz Orašca i Danice rođene Stanišić iz Livna. Njeni roditelji su u to vreme kao profesori gimnazije službovali u Gnjilanu. Porodica se kasnije preselila u Gornji Milanovac gde joj je otac umro 1932. godine. Majka je potom dobila posao u Aranđelovcu gde se porodica preselila. Osim Mire imali su još dva sina koji su umrli kao deca i još najmlađeg, kasnije poznatog glumca Boru Todorovića.
Već kao učenica beogradske Trgovačke akademije glumila je u školskim predstavama.
Bila je prvo udata za glumca Milivoja Popovića Mavida (1909—1994), a potom za Bojana Stupicu. Kao udovica ponovo se udala za Cvijetina Mijatovića, u to doba člana Predsedništva SFRJ. Iz prvog braka ima ćerku Milku-Minu, od koje ima unuku Miu i praunuka Maksima. Sestra je glumca Bore Todorovića, tetka glumcu Srđanu Todoroviću.
Najvažniju ulogu u njenoj karijeri ima stupanje u Jugoslovensko dramsko pozorište i susret sa Bojanom Stupicom koji ima presudan uticaj na sazrevanje njenog glumačkog talenta. Tokom duge karijere ostvarila je brojne antologijske uloge, posebno u delima Šoa, Brehta, Držića, Marinkovića, Pirandela i Kohouta, što joj je donelo brojne nagrade i priznanja (među ostalim i Sedmojulsku nagradu SR Srbije). Ostaće zapažena njena gluma u Gospođi ministarki Branislava Nušića. Igrala je, brojne glavne uloge, i u Narodnom pozorištu u Beogradu.
Filmsku karijeru je započela u filmu Bakonja fra Brne (1951) F. Hanžekovića. Glavne likove glumila je i u filmovima Jara gospoda (1953), U mreži (1956) B. Stupice, Bila sam jača (1953) G. Gavrina, Stojan Mutikaša (1954) F. Hanžekovića, Delije (1968) M. Popovića, Krvava bajka (1969) T. Jankovića, Doručak sa đavolom (1971) M. Antića i Kako umreti (1972) M. Stamenkovića. Niz uloga odigrala je i na televiziji, gde je posebno zapažena kao Kika Bibić u TV-seriji Bukvar. Dobila je nagradu Dobričin prsten 1981, Statuetu Joakim Vujić 1985, a 2007. Nagradu Pavle Vuisić.
Na scenama u Šapcu i Nišu, preko Narodnog i JDP-a, pa sve do teatara Pariza i Moskve, nizale su se uloge. Igrala je u svim žanrovima, ali i od klasike do savremenog nacionalnog i inostranog repertoara. Bila je nezaboravna Petrunjela, Glorija, baronica Kasteli, Madam San Žen… Više puta je ponavljala da je vrhunac glumačkog dara ostvarila upravo u režijama Bojana Stupice, tokom dve decenije zajedničkog života na sceni i van nje.
Za sve čime je zadužila naš teatar i film nisu je zaobišle najznačajnije nagrade i priznanja.
Od velikog broja TV ostvarenja izdvaja se sigurno njena Kika Bibić iz „Bukvara“, zahvaljujući kojoj su se mnogi opismenili.
Svoja životna iskustva, koja su bila satkana od profesionalnih uspeha, tri braka, ali velikih gubitaka, sabrala je u knjigu „Šaka soli“, koja je imala nekoliko izdanja.
U javnosti se poslednji put pojavila u aprilu prošle godine na Dan Jugoslovenskog dramskog pozorišta.
Kremacija će biti obavljena u utorak, 23. avgusta, u 13 časova na Novom groblju u Beogradu, rečeno je u Udruženju dramskih umetnika Srbije.
Datum i mesto komemoracije biće objavljeni naknadno.
https://www.youtube.com/watch?v=s1aePsmFS7g
Pratite Krstaricu na www.krstarica.com