Na Univerzitetu u Bolonji, najstarijem u Evropi i svetu, školovala su se neka od najvećih imena italijanske književnosti, kao što su Dante, Petrarka i Bokačo. Danas Bolonjski univerzitet čine 23 fakulteta, 68 odeljenja i 93 biblioteke, koje se, pored Bolonje, nalaze u kampusima u obližnjim gradovima – Ćezeni, Forliju, Raveni i Riminiju. Najznačajniji su Pravni fakultet, Fakultet političkih nauka, Fakultet književnosti i filozofije i Medicinski fakultet. Tu se školuje oko 70.000 studenata iz celog sveta.
Bolonja se hrabro opirala svim pokušajima ovladavanja, čak i za vreme krvavog građanskog rata. U drugoj polovini 13. veka grad je podeljen između dve frakcije, okupljene oko dve istaknute bolonjske porodice – Geremeija, koji su pripadali Gvelfima (pristalice pape), i Lambertacija, Gibelina (podržavali su cara). Krajem veka Gvelfi su pobedili, potčinivši Bolonju papi Nikoli III, koji je 1278. postao njen vladar. Uprkos tome gradu je ostavljen visok stepen autonomije. U to vreme Bolonja je bila, posle Kordobe, Pariza, Venecije, Firence i, verovatno, Milana, najznačajniji grad u Evropi. Tada je imala između 60.000 i 70.000 stanovnika.
U 15. veku na vlast dolazi porodica Bentivoljo, ali je to i period kad se za vlast nad gradom bore i milanski vikonti i papa. U tom sukobu pobedu je odnela crkva 1506. godine. Odnosi grada i crkve posle toga ostali su problematični sve do 19. veka. U 16. veku u gradu je izbila epidemija kuge, pa se broj stanovnika smanjio sa 70 na 59 hiljada, a drugi talas kuge, 1630. godine, ubio je još 12.000 ljudi. Početkom 17. veka stanovništvo Bolonje desetkovano je kugom, ali uprkos tome grad se konstantno razvijao. U to vreme sagrađene su neke od velelepnih palata, a procvat je doživela i umetnost. U 18. veku u Bolonji počinje da se razvija tekstilna i prehrambena industrija, što kvalitet života u gradu podiže na još viši nivo. Bolonja je bila drugi papski grad (posle Rima) i tokom 19. veka bila je deo događaja koji su promenili sliku Evrope. Godine 1859. Bolonja postaje deo ujedinjene Italije.
U novim političkim uslovima Bolonja postaje važan trgovački i industrijski centar (prehrambena, obućarska, keramička, hemijska, metaloprerađivačka industrija, mašinogradnja), a pošto se broj stanovnika neprestano povećavao, početkom 20. veka srušene su stare gradske zidine (osim nekoliko delova), da bi grad mogao da se prostorno širi. Ali, još je u velikoj meri sačuvana srednjovekovna arhitektura s upečatljivim palatama, fontanama i dva očuvana tornja, Asineli i Grisenda. Grad je nadsvođen i sa oko 40 kilometara kolonada, koje su uz univerzitet jedan od simbola Bolonje. Jedno je i od najvažnijih kulturnih središta u Italiji.
Tokom Drugog svetskog rata grad je bio oštećen u vazdušnim bombardovanjima, ali se brzo oporavio i postao jedan od najrazvijenijih gradova u Italiji. Glavni grad pokrajine Emilija-Romanja Bolonja je postala 1970. Danas Bolonja ima oko 370.000 stanovnika (u vreme predavanja na univerzitetu taj broj se poveća za još 100.000) i važna je saobraćajna raskrsnica severne, srednje i južne Italije.
Korisni linkovi
Pratite Krstaricu na www.krstarica.com