Iako je poznatija po prirodnim lepotama nego po kulturnim bogatstvima, Sardinija, ostrvo smešteno na oko 200 kilometara od Italije i isto toliko od obala severne Afrike, skriva mnogo iznenađenja, ne samo u prirodnim lepotama nego i u istorijskim ostacima raznih civilizacija, od kartaginskih i rimskih ruševina, preko đenovljanskih utvrđenja, impresivnih gotskih i baroknih građevina do jedinstvenih ostataka starosedelačke civilizacije.
Njihove mistične kamene konstrukcije nalaze se na usamljenim mestima i zaista ih treba posetiti. I u muzejima u Kaljariju ili Sasariju možete upoznati drevnu kulturu i uživati u lepoti kipova i predmeta koje je ta civilizacija ostavila za sobom.
Obale Sardinije zapljuskuju Sardinijsko i Tirensko more. Sardinija je okružena mnoštvom malih ostrva u neposrednoj blizini, među kojima su najpoznatija Asinara, Madalena i Kaprera na severu i Tavolara na istoku. Upravo zbog geografskog položaja mnogi su osvajali Sardiniju. Domaće stanovništvo s ponosom ističe da je ostrvo mnogo puta osvajano, ali nikad pokoreno. Spomenici iz preistorijskog doba, vladavine Rimljana, ranog hrišćanstva i gotike danas su kontrast savršenim sardinijskim vilama i luksuznim hotelima.
Egzotična lepota, tirkiznoplavo more, beli pesak, ali i divne građevine, svedoci burne istorije, privlače milione turista, kao i poznate goste iz džet-set društva.
Sardinija je dobila ime po Sardima, iberijskom plemenu koje se prvo nastanilo u 12. veku pre nove ere. Oni su razvili svoju civilizaciju. Prepoznatljive su njihove građevine nuragi, u obliku tornja, visoke od 12 do 30 metara s donjim poluprečnikom od 10 do 36 metara. Zidovi su od grubog ili blago tesanog velikog kamenja složenog bez veziva. Nuragi unutra imaju više spratova koji su podeljeni takozvanim lažnim svodovima od kamena koji štrče jedan nad drugim. Na Sardiniji i danas postoji preko 7.000 ovih građevina.
Obalsko područje Sardinije Feničani su počeli da nastanjuju u devetom veku pre nove ere. Pod vlast Kartagine ostrvo pada 540. godine pre nove ere. U to vreme razvija se poljoprivreda. Usledili su neuspeli pokušaji kolonizacije Grka, a u trećem veku pre nove ere Sardiniju zauzimaju Rimljani. Tokom vekova ostrvom su vladali i Vandali, Vizantija, Španija i Austrija. Dva puta su neuspešno pokušavali da ga osvoje i Francuzi. Sredinom 19. veka ostvarena je unija s Pijemontom, a kada je Vitore Emanuele drugi 1861. godine postao kralj ujedinjene Italije, Sardinija je ušla u njen sastav, da bi 1948. postala autonomna pokrajina. Tragovi bogate i burne prošlosti vidljivi su u arhitekturi, kulturi i običajima. Danas je Sardinija mirno ostrvo koje se trudi da ispuni sve želje novih osvajača – turista.
Jedan od najzanimljivijih gradova Sardinije sigurno je Sasari sa svojim užurbanim srednjovekovnim centrom i osamljenim trgovima. Sasari je ujedno i grad u kojem je osnovan prvi univerzitet na Sardiniji, koji i danas važi za intelektualni centar ostrva. Gradić Aljero poznat je po nadimku „mala Barselona“, zbog dugogodišnjeg katalonskog uticaja. Gradske zidine, uske srednjovekovne uličice i javni parkovi samo su deo njegovog šarma, kao i neodoljive peščane plaže. Ipak, najveća atrakcija je pećina Grota de Netuno. Aljero je poznat i po restoranima s odličnom ponudom ribe i morskih plodova, koji uz specijalitete od živine, maslinovo ulje, voće i povrće, kao i crno vino vernaci čine osnovu sardinijske gastronomije.
Korisni linkovi
Pratite Krstaricu na www.krstarica.com