Glavni grad Finske, Helsinki, pored tog zvaničnog imena ima još dva kojima se koriste njegovi stanovnici kada pričaju o svom gradu – „Kći Baltika“ i „Beo grad severa“. Na mestu današnjeg Helsinkija i u njegovoj okolini postoje tragovi naseobina još od pre 8.000 godina. Međutim, ovaj grad se prvi put pominje u pisanim dokumentima tek 1351. godine, kada je osnovano selo i parohija pod tim imenom. Status grada Helsinki je dobio 1550. godine ukazom Gustava Vase, kralja Švedske i Finske. Kralj Gustav Vasa i ruski car Aleksandar Prvi, čiji spomenik dominira centralnim gradskim trgom, veoma su poštovani u Finskoj iako su bili okupatori. Ruski car je Finsku 1812. godine proglasio Velikim vojvodstvom, a pomogao je i u obnovi finske prestonice, koja je nekoliko puta paljena do temelja i pustošena kugom.
Od sticanja nezavisnosti 1917. godine Helsinki je najsevernija prestonica Evrope i sveta. Ipak, nije i najhladnija – prosečne temperature zimi se kreću oko 12 stepeni ispod nule, mada živa u termometru zna da se spusti i do -35 stepeni Celzijusa. Iako u njemu živi oko milion stanovnika, grad je veoma prostran – zauzima preko 590 kvadratnih kilometara. Od toga je samo 185 km kopno, dok vodena površina zauzima 405 kvadratnih kilometara (jezera, reke, kanali). Gradska obala duga je 96 km, a sama opština Helsinki ima i 315 ostrva.
Imperijalni trg Helsinkija, na kome se nalazi spomenik ruskom caru, natkriljuje Katedrala svetog Nikole, u kojoj se pored crkvenih obreda često organizuju i koncerti duhovne muzike. Na ovom trgu nalaze se još dve monumentalne zgrade. To su Univerzitetska biblioteka, a nasuprot njoj stoji Državni savet (sedište vlade). Ovaj pravougaoni skver „zatvaraju“ dom gradske vlade i najstarija zgrada u Helsinkiju, podignuta 1757. godine. Ceo ovaj kvart izgrađen je u 19. veku prema projektima Karla Ludviga Engela, koji je poreklom Nemac, jednog od trojice arhitekata koji su proslavili finsku arhitekturu. Drugi od njih bio je Eliel Sarinen, tvorac autentičnog finskog arhitektonskog stila početkom prošlog veka. Njegovo najznačajnije delo je granitna zgrada gradske železničke stanice. Treći od ovih velikana finske arhitekture, Alvar Alto, autor je čuvene Finlandije, koncertnog i kongresnog centra, zgrade u kojoj je 1975. godine održana prva konferencija o evropskoj bezbednosti i saradnji.
Glavno šetalište ovog grada zove se Aleksandrikatu, ili Aleksandrova ulica. Tu se nalaze prodavnice, restorani, banke i sedišta velikih kompanija. Posebna atrakcija Helsinkija je to što svi kvartovi duž glavnih ulica nose imena životinja: vidre, zeca, jelena, žirafe… Tako je od 1812. godine, kada su kvartovi bili poznatiji od uličnih adresa. Druga po značaju i atraktivnosti je Esplanada. Ova aleja je carstvo pešaka oivičeno senovitim drvećem, travnjacima i cvećem. U toku večeri tu se ljudi šetaju, odmaraju se na klupama ili posmatraju ulične zabavljače.
Helsinki je vrlo čist grad, veoma uređen i dobro organizovan. Ono manje lepo lice finske prestonice je lučki Market skver, koji pulsira svojim koloritom i ritmom življenja. Pre podne je tu pijaca s tezgama na kojima najviše ima ribe, jer tu pristaju mnogobrojni ribarski brodići. U toku popodneva tu ostaju prodavci suvenira, koji su najčešće napravljeni od drveta i vune. Sa smirajem dana, kada se i oni povuku s ovog skvera, nekoliko kafea postaju pravo mesto za posmatranje uličnih parada i uživanje u marširanju raznih vatrogasnih i policijskih orkestara. S Market skvera kreću svi brodići koji turiste vode u obilazak ovog grada.
Korisni linkovi
Pratite Krstaricu na www.krstarica.com