Turističke atrakcije koje nestaju (2)

Ratovi, zagađenja i širenje naselja kobno utiču na neke od najpoznatijih spomenika ljudske civilizacije ili prirodne lepote koje bi se uskoro mogle nepovratno izmeniti. Ako želimo da ih zapamtimo u postojećem stanju, trebalo bi da ih što pre posetimo. Ipak, ne smemo zaboraviti da su za štetu u nekim slučajevima najodgovorniji baš turisti.

Piramide u Gizi

Nekontrolisan urbani razvoj preti egipatskim piramidama, jednom od originalnih sedam svetskih čuda starog sveta i najpopularnijih turističkih odredišta uopšte. Uz reke posetitelja, taksija i prodavaca suvenira, piramidama šteti i zagađenje iz Kaira koje dopire do ivice arheološke zone. Zagađeni vazduh nagriza strukturu piramida, a kanalizacija urušava plato na kojima su izgrađene. O težini kompleksa kamenih grobnica drevnih faraona dovoljno govori podatak da je samo Keopsova piramida sagrađena od 2,3 milona kamenih blokova, prosečno težih od 2,5 tone.

Versaj

Blizina velegrada kobna je i za francuski ponos – Versaj, dom ekstravagantnog Luja Četrnaestog, koji je 50 godina pretvarao očevu lovačku kuću u dvorac čije je ime postalo sinonim za raskoš i luksuz življenja. Posebna priča su geometrijski vrtovi ukrašeni bazenima, skulpturama i vodoskocima. U nevremenima je dosad stradalo više od 10.000 raznih stabala, uključujući i Napoleonov korzikanski bor, što je više od 90 odsto sveg drveća zasađenog u vrtovima. Problem je i to što većina starih stabala ima preslabo korenje za svoju visinu, pa ih i slabije nevreme može srušiti. Vrtovi su, naime, napravljeni na močvarnom tlu, pa drveće nije moglo da razvije duboko korenje i postalo je nestabilno. S balkona kraljevske palate pogled se sada pruža na stambene zgrade, čime kralj Luj sigurno ne bi bio oduševljen.

Reka Kootenai

Razvoj naselja i poljoprivrede već duže vreme uništava rečno područje na severozapadu SAD uz kanadsku granicu. Ali, nakon izgradnje jedne od brana sredinom sedamdesetih godina došlo je do promene toka reke i porasta temperature vode, što se vrlo negativno odrazilo na populaciju bele jesetre. Očekuje se da bi ta genetski jedinstvena riblja vrsta mogla potpuno izumreti za najkasnije 30 godina. Ugrožena jesetra jedan je od simbola poznatih vodopada Kootenai, pa bi njen nestanak nepovratno promenio vodopade koje lokalni Indijanci smatraju svetim mestom izuzetne duhovne snage.
Korisni linkovi

Pratite Krstaricu na www.krstarica.com