Prestonica našeg istočnog suseda s punim pravom se poredi s Parizom. Glavni grad Rumunije Bukurešt je postao 1862. godine. Centar trgovine, industrije i saobraćaja, ovaj najbogatiji rumunski grad prvi put se pominje u pisanim dokumentima još 1459. godine. Danas u samom gradskom jezgru živi preko dva miliona ljudi, a još toliko žitelja ima u široj gradskoj zoni.
Grad je jedna prava velika i moderna prestonica. Celom njegovom dužinom presecaju ga dva široka bulevara. Nakon ulaska u grad, ne možete se oteti utisku grandioznosti i prostranosti. Ogromni bulevari, prostrane ulice prepune zelenila i cveća, ogromne građevine. Najveći deo velelepnih građevina delo su francuskih i italijanskih majstora. Domaće arhitekte su svoj stil prilagodili francuskom, iz prostog razloga što se većina bogatih Rumuna školovala upravo u Francuskoj, naravno, pre dolaska komunista na vlast.
Građevine koje turista mora da poseti su pre svega Trijumfalna kapija, izgrađena po uzoru na Trijumfalnu kapiju u Parizu, Palata pravde, Rumunski ateunum, zatim nekadašnja kraljevska palata – danas pretvorena u Muzej umetnosti, crkva Kreculesku iz XVIII veka…
Zdanje koje je zaista fascinantno i koje u ovaj grad dovede hiljade turista godišnje je Palata Parlamenta. Ova zgrada, koja je najveća u Evropi, a druga po veličini u svetu, svojom veličinom i impozantnošću svakoga će naterati da mu zastane dah. Nažalost, ona ima i svoju mračnu istoriju, koja je povezana s vremenom komunista i vladavinom bračnog para Čaušesku, koji je ovu zemlju držao u gotovo poluvekovnom mraku.
Ovaj objekat, čija se vrednost skoro ne može iskazati, ima 12 spratova, 1.100 soba, preko sto metara dugačko predvorje i četiri podzemna nivoa, zajedno s nuklearnim bunkerom. Pogled na nju, dok joj se približavate kroz park, u svakom čoveku će pobuditi jezu i naterati ga da mu zastane dah. Sama pomisao da je to monumentalno zdanje nastalo u vreme vladavine jednog od najbrutalnijih komunističkih vođa koji su vladali zemljama istočnog bloka daje zgradi Parlamenta jednu zloglasnu notu. Gradnja ovog objekta počela je 1984. godine. Prema zamislima bračnog para Čaušesku, to je trebalo da bude sedište Komunističke partije Rumunije. Zbog poznatih događaja iz 1989. godine zgrada nikada nije dobila ulogu koja joj je namenjena. Danas je ona sedište rumunskog Parlamenta i međunarodni konferencijski centar.
Sam tok gradnje ovog objekta povezan je s mnogim mračnim detaljima, koje ćete čuti od turističkog vodiča. U gradnji je učestvovalo preko 20.000 radnika i 700 arhitekata. Za gradnju se koristio isključivo materijal iz Rumunije. U toku posete ovom zdanju videćete jedan deo bleštavih soba ovog raskošnog zdanja, proći ćete kroz ogromne holove i Senat. Unutrašnjost je bogato ukrašena mozaicima, oslikanim prozorima, zlatnim i mermernim zidovima, a na podovima se nalaze ćilimi. Još jedna od bizarnosti ove zgrade je to da najveća soba u njoj ima pokretni krov toliko velik da kroz njega može da uđe helikopter.
Pored toga što je gradnja ove zgrade donela dosta nedaća i problema radnicima i njenim arhitektima, ona je i znatno uticala na uništenje mnogih starih zgrada i istorijskih spomenika koji su činili staro jezgro grada i predstavljali neprocenjivo kulturno i graditeljsko blago. Naime, zbog potrebe gradnje ovog arhitektonskog mamuta srušeni su bukvalno celi kvartovi, uključujući i 26 crkava, a preko 40.000 stanovnika iseljeno je iz svojih kuća u novoizgrađene stambene objekte u predgrađu.
Ipak, bez obzira na ideju vodilju koja je dovela do izgradnje jednog ovakvog objekta, nipošto ne treba da propustite da i uživo vidite ovo zdanje, ako ni zbog čega drugog, a ono bar da zadovoljite ljudsku znatiželju, koju smo, nadamo se, podstakli ovim tekstom.
Korisni linkovi
Pratite Krstaricu na www.krstarica.com