Najnoviji satelitski podaci pokazuju da se ozonske rupe ne šire, i da su, u poslednje tri godine, zadržale istu veličinu. Prema predviđanjima naučnika, stabilno stanje će se održati i narednih nekoliko godina, da bi kasnije ozonski omotač počeo i da se obnavlja, odnosno da se smanjuje veličina rupa. Hemičar Šervud Roulend (Sherwood Rowland), dobitnik Nobelove nagrade, još je optimističniji: on smatra da će se kompletan omotač obnoviti do kraja XXI veka ako se nastavi sa strogom politikom zabrane korišćenja hemikalija koje su uzročnici pojave.
Jednim od glavnih „krivaca“ smatraju se jedinjenja iz grupe hlorfluorokarbonata, koja su se, uglavnom, koristila za hlađenje kod frižidera ili klima-uređaja. Protokolom iz Montreala, 1987.godine, njihova je upotreba zabranjena, a prvi rezultati su, smatraju naučnici, već vidljivi. Ovakva jedinjenja su bila u upotrebi počev od dvadesetih godina prošlog veka, i njihovo ispuštanje u atmosferu dovodi do uništavanja molekula ozona. U višim slojevima atmosfere, upravo ozon brani našu planetu od ultraljubičastog zračenja, koje pogubno deluje na biljke i kolonije planktona u okeanima, osnovu u lancu prehrane na Zemlji. Takođe, zračenje se dovodi u vezu sa povećanom pojavom raka kože u regionima gde je zračenje najjače, poput Australije, južnog Čilea i Argentine.
Pratite Krstaricu na www.krstarica.com