Zemljotresi su i dalje potpuno nepredvidivi uprkos trudu nauke da utvrdi kada i gde bi mogli da se dogode i kolika bi bila njihova snaga.
Teorija o uticaju Mesečevih mena na pojavu potresa je stara, ali su naučnici sada ponudili nove dokaze o tome da je podrhtavanje tla povezano sa fazama Zemljinog prirodnog satelita. Istraživači sa Univerziteta u Tokiju tvrde da se najrazorniji zemljotresi dešavaju za vreme mladog ili punog meseca, u vreme kada je gravitacija Sunca i Meseca u odnosu na Zemlju najjača.
Već dugo nauka sumnja da prirodni Zemljin pratilac ima određenu ulogu u nastanku zemljotresa, posebno onih najrazornijih koji dovode do velikog broja stradalih i rušenja zgrada.
Sila Mesečeve gravitacije podiže vodu u okeanima i morima, izazivajući plimu, a talasi su naročito visoki dvaput mesečno, za vreme mladog ili punog Meseca, kada se to nebesko telo, Zemlja i Sunce nađu u istoj liniji.
Kada se to dogodi, pritisak na Zemljinu površinu se dodatno pojačava, usled čega se ona proteže i sabija, pa mali potresi zbog toga dobijaju veće razmere.
Podatke koji su ih doveli do ovog zaključka naučnici su prikupljali tokom skorašnjih velikih zemljotresa. Utvrdili su da se ova prirodna katastrofa koja je 2004. godine pogodila indonežansko ostrvo Sumatra, 2010. godine Čile, kao i Japan godinu kasnije, dogodila u vreme mladog ili punog meseca.
To isto važi i za niz od još 12 razornih potresa. Međutim, nije poznato da li ova veza postoji u slučaju slabijih zemljotresa.
Otkriće naučnika sa tokijskog univerziteta moglo bi makar malo da poveća verovatnoću u predviđanju zemljotresa čiji su glavni uzrok pomeranja tektonskih ploča u Zemljinoj utrobi.
(Tanjug)
Pratite Krstaricu na www.krstarica.com