Koliko god da je bitno aktivno učešće žene u porođaju potpomognuto prethodnim pripremama i naučenim tehnikama disanja, podjednako važan faktor u olakšavanju porođajnog procesa jeste i stav lekara i odnos prema pacijentu. Neretko ovi „eksterni“ faktori mogu da potpomognu, ali i ometu, prirodan tok porođaja, čineći ga lakšim, ili ponekad napornijim.
Nedavno sprovedeno istraživanje u Americi govori u prilog tome. Konstatovana je veza između vremena kada se porođaj odvija i težine samog porođaja: veća je verovatnoća da žene koje se porađaju u toku dana imaju komplikovan porođaj. To znači da je za dnevne porođaje češća upotreba forcepsa, vakuuma i drugih pomoćnih sredstava, kao i hirurških intervencija.
Uzrok ovakve „dnevno-noćne“ raspodele, po svemu sudeći, nije ni u kakvoj vezi sa biologijom. Naučnici tvrde da ovu pojavu prouzrokuje dnevna prezauzetost bolničkog osoblja, koje je često u situaciji da mora da tretira više pacijenata istovremeno. Tako se prirodan tok porođaja ubrzava, a neke prirodnije metode opuštanja i pomoći tokom porođaja ne primenjuju.
Za porođaje u periodu između deset sati ujutru i deset uveče tako važi da verovatnoća uzimanja dodatnih lekova iznosi 86%, dok je verovatnoća upotrebe specijalnih instrumenata – 43%. Ovaj podatak nije od malog značaja i govori o samom odnosu prema porođaju: izgleda da će institucije poput bolnica ubuduće morati da povedu znatno više računa o „raspodeli vremena“ i načinu tretmana pacijenata. Takođe, prirodan i ljubaznošću osoblja potpomognut porođaj trebalo bi da postane prioritet, bez obzira na doba dana kada se odvija.
Pratite Krstaricu na www.krstarica.com