Aforizam koji ovih dana kruži društvenim mrežama „Niko ne garantuje udatoj ženi da će umreti prirodnom smrću” možda na najstrašniji način svedoči o realnosti u kojoj su samo tokom ove godine 22 žene ubili njihovi partneri.
Od početka ove godine 161 žena i 112 dece je spas u poslednji čas pronašlo u sigurnim ženskim kućama, a psihološku i pravnu pomoć Savetovališta protiv nasilja u porodici tražilo je 2797 žena.
Broj zakona, konvencija i propisa koje štite ženu od nasilja u porodici raste iz godine u godinu.
Istovremeno raste i broj žena koje završavaju u čitulji – prošle godine je u „toplom porodičnom gnezdu” ubijeno 25 žena, 2014. godine stradalo je 27 žena, u 2013. godini ubijeno je čak 44 žena, tokom 2012. godine 32 žene, tokom 2011. godine – 29 njih, dok je u 2010. godini smrtno stradalo 20 žena.
Statistički posmatrano, svakih deset dana jedna žena strada od ruke bračnog partnera. I još strašniji od te statistike jeste podatak da od 10 optuženih za nasilje u porodici osmoro njih dobije samo uslovnu kaznu.
Niko ne ubija iz ljubavi, već iz patologije, upozorava Vesna Stanojević, koordinatorka sigurnih ženskih kuća, i ističe da na osnovu višegodišnjeg iskustva u radu sa žrtvama nasilja može da kaže da ubistvu prethode epizode dugogodišnjeg nasilja.
„Problem je u tome što veliki broj žena ljubomoru, proganjanje i batine partnera tumači kao znak ljubavi, a ne patologije. A ta patologija često nema veze sa socio-ekonomskim statusom – žene biju i doktori nauka i nekvalifikovani radnici. Čak bi se moglo reći da je nasilje skrivenije i nevidljivije u višim društvenim slojevima. Na spisku stanarki Sigurne ženske kuće nalaze se i profesorke Beogradskog univerziteta, ali i domaćice koje nemaju nijedan dan radnog staža”, upozorava Vesna Stanojević i dodaje da je za 16 godina, koliko postoji Sigurna ženska kuća, kroz nju prošlo 1.650 žena i 1.500 dece….
Katarina Đorđević, Politika
Pratite Krstaricu na www.krstarica.com