Prema hipotezi srpskog matematičara i geofizičara Milutina Milankovića, koju je formulisao pre sto godina, usled redovnih promena orbitalnih parametara, Sunce greje zemaljsku površinu na različite načine.
Milanković je ovo analizirao u knjizi „Matematička teorija toplinskog fenomena uzrokovana Sunčevim zračenjem“.
Kao posledica ovog fenomena dešavaju se ledena doba, koja smenjuju topliji periodi — interglacijali. To su takozvani Milankovićevi ciklusi ledenih doba, na osnovi kojih se formiraju dugoročne klimatske prognoze, prenosi portal „Dnevno“.
Svaki orbitalni parametar ima svoju cikličnost. Na primer, putanja Zemljine rotacije oko Sunca prelazi s kružne na eliptičnu svakih 95, 125 i 400.000 godina. Osa rotacije pomera se za oko tri stepena od ekliptike otprilike svakih 41 hiljadu godina, a ciklus precesije (rotacija Zemljine osi) u proseku svakih 26.000 godina. Za to vreme, zemaljska osa opisuje puni krug.
Svi ti faktori daju periodičnost klimatskih epoha od 41 do sto hiljada godina. Pritom, prema Milankovićevim proračunima, razlika u količini Sunčeve svetlosti u severnoj hemisferi dostiže dvadeset posto.
Poslednji ledeni maksimum bio je otprilike pre 18 hiljada godina, a sada, prema Milankovićevim ciklusima, nastavlja se holocenski period interglacijal, koji je počeo pre oko 12 hiljada godina. Upravo se na to pozivaju protivnici hipoteze ljudskog uticaja na klimu.
Pratite Krstaricu na www.krstarica.com